بررسی سیستم بیوراکتور غشایی در جداسازی زیستی ترکیبات آلی فراراز فاضلاب پتروشیمی

در این مطالعه، جداسازی ترکیبات استایرن و اتیل بنزن از فاضلاب پتروشیمی با استفاده از بیوراکتور غشایی بررسی شد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که بازدهی حذف خواست اکسیژن شیمیایی (cod )، استایرن و اتیل بنزن در زمان‌ماند هیدرولیکی (hrt ) 20 ساعت به ترتیب بالای 98، 99 و 99 درصد می باشد و با کاهش زمان‌ماند به 15 ساعت بازدهی حذف cod تقریبا ثابت ماند و میزان حذف استایرن و اتیل بنزن نیز از طریق دفع به اندازه 4/0 درصد کاهش یافت. از طرف دیگر مشخص شد وجود اتیل بنزن می تواند اثر منفی در حذف استایرن داشته باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که به دلیل کاهش اندازه ذرات و افزایش میزان محصولات محلول میکروبی (smp )، نرخ تغییرات فشار عبوری از غشا (tmp ) در زمان‌ماند 15 ساعت نسبت به زمان‌ماند 20 ساعت بیشتر می باشد. علاوه بر این تغییرات eps برای محلول لجن نیز نشان داد با کاهش زمان‌ماند غلظت eps کاهش می یابد.