بررسی آزمایشگاهی عملکرد جاذب مایع برمید لیتیم در فرایند رطوبت‌زدایی هوای مرطوب با نرم‌افزار طراحی آزمایش

امروزه با استفاده از دسیکنت ها به‌عنوان جاذب رطوبت در سیستم های تهویه مطبوع و سرمایش می توان بار نهان سیستم را کاهش داد. در این تحقیق به بررسی عملکرد جاذب برمید لیتیم بر فرایند رطوبت‌زدایی هوا با استفاده از آزمایش‌های طراحی‌شده به روش سطح پاسخ پرداخته‌شده است. تاثیر چهار متغیر اصلی رطوبت مطلق و دمای هوا، غلظت دسیکنت و نسبت شدت‌جریان جرمی دسیکنت به هوا (l/g) بر دمای هوا و دسیکنت خروجی و سرعت رطوبت‌زدایی به‌عنوان پاسخ مورد ارزیابی قرارگرفته است. معادلات درجه‌دو کاهش‌یافته به‌صورت تابعی از متغیرهای ورودی برای دمای هوا و دسیکنت خروجی و سرعت رطوبت‌زدایی ارایه‌شده است که تطابق خوبی با داده های آزمایشگاهی نشان داده است. شرایط عملیاتی بهینه نشان داد که در دمای هوای ورودی (oc)8/28، غلظت دسیکنت ورودی50%، رطوبت مطلق هوای ورودی (kgw/kgda) 0190/0 و نسبت l/g4/2 سرعت رطوبت‌زدایی هوا ماکسیمم و دمای هوا و دسیکنت خروجی مینیمم می شود.