جداسازی کالکوسیت از پیریت به روش شناورسازی با کنترل پتانسیل اکسیداسیون‌ـ‌احیا پالپ

در این تحقیق اثر کنترل پتانسیل اکسیداسیون‌ـ‌احیا پالپ (eh) بر روی جدایش کالکوسیت از پیریت به روش شناورسازی در حضور اتیل‌گزنتات پتاسیم در phهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. برای کنترل پتانسیل از مواد شیمیایی اکسنده (پراکسیدهیدروژن) و کاهنده (دی‌تیونات سدیم) استفاده شده است. نتایج نشان داده است که جدایش این دو کانی شدیداً وابسته به پتانسیل اکسیداسیون‌ـ‌احیا و ph پالپ می‌باشد. بیشترین جدایش در 11=ph و در محدوده پتانسیل بین mv (she)100- تا صفر حاصل شده است. مطالعات ولتامتری چرخه‌ای برای تحلیل رفتار شناورسازی این دو کانی مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش‌های شناورسازی و ولتامتری چرخه‌ای، علت جدایش موثر این دو کانی در شرایط فوق‌الذکر، تشکیل و غالب بودن گونه اتیل‌گزنتات مس بعنوان عامل شناورسازی کالکوسیت و عدم تشکیل و یا کافی نبودن دی‌گزنتوژن بعنوان عامل شناورسازی پیریت، استنباط شده است.