استفاده از پسماند سویا به عنوان جاذب رنگ اسید اورانژ 7 از محلول آبی

در این تحقیق از پسماند لیگنوسلولزی سویا برای جذب رنگ اسیداورانژ 7 بررسی شده است. ابتدا، اثر غلظت رنگ اسیداورانژ 7، ph، دما و زمان تماس بر مقدار جذب بررسی شد و سپس تبعیت ایزوترم جذب از مدل‌های لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کارایی جذب به مقدار زیادی به ph محلول و به مقدار کمتری به دمای محلول وابسته است. سرعت جذب رنگ اسیداورانژ 7 با پسماند سویا سریع است و جذب در مدت زمان کمی کامل می‌شود. نتایج بررسی ایزوترم جذب نشان داد که هر دو مدل برای توصیف جذب رنگ اسید اورانژ 7 با سویا مناسب هستند. حداکثر ظرفیت جذب رنگ اسید اورانژ 7 توسط پسماندهای سویا برابر با 54/17 میلی‌گرم بر گرم محاسبه شد که از برخی از جاذب‌های ارزان مطالعه شده بیشتر و از برخی دیگر مانند پسماند لیگنوسلولزی کلزا کمتر است