بررسی تجربی تاثیر بهبوددهنده‌های سیکلوهگزان و 1و3 دی‌اکسالان بر شرایط ترمودینامیکی تشکیل هیدرات دی‌اکسید کربن

افزایش تقاضای روز افزون انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، روش‌های مختلف تامین انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را مطرح کرده است. هیدرات گازی یکی از روش‌های مورد استفاده برای کاهش گازهای گلخانه‌ای است. در این پژوهش به‌منظور کاهش هزینه‌ها و بهبود شرایط ترمودینامیکی (افزایش دمای تعادلی و کاهش فشار تعادلی) از دو بهبود دهنده‌ی سیکلوهگزان و 1و3 دی‌اکسالان استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از سیکلوهگزان باعث بهبود شرایط ترمودینامیکی و افزایش 2 درجه کلوین دمای تعادلی شد. همچنین استفاده از 1و3 دی‌اکسالان در غلظت‌های wt% 6.4 و 10.2 دمای تعادلی را به میزان 3.5 و 5 درجه کلوین افزایش داده است. از سوی دیگر در فشارهای پایین (15 تا 20 بار) استفاده هم‌زمان از سیکلوهگزان و 1و3 دی-اکسالان با غلظت‌های wt% 4.1، 6.4 و 10.2 دمای تعادلی را به ترتیب 2.5، 3 و 4 درجه کلوین افزایش داده و در فشارهای بالا (30 تا 35 بار) افزایش دمای تعادلی به ترتیب 1، 2.5 و 3 درجه کلوین بود.

experimental investigation of the effect of cyclohexane and 1,3 dioxolane improvers on the thermodynamic conditions of carbon dioxide hydrate formation

growing energy demand and greenhouse gas emissions have led to various methods of supplying energy and reducing greenhouse gas emissions. the reduction of greenhouse gases can be achieved using gas hydrate. researchers used cyclohexane and 1,3 dioxolane as promoters in this study to reduce costs and to improve thermodynamic conditions (an increase in equilibrium temperature and a decrease in equilibrium pressure). results indicated that the addition of cyclohexane improved thermodynamic conditions and increased equilibrium temperature by 2 k. in addition, 1,3 dioxolane at 6.4 and 10.2 wt.% has increased the equilibrium temperature by 3.5 and 5 k, respectively. according to the findings, incorporating cyclohexane and 1,3 dioxolane at 4.1, 6.4, and 10.2 wt.% at low pressure of 15-20 bar, results in an elevation of the equilibrium temperature by 2.5, 3, and 4 k, respectively. however, at high-pressure ranges of 30-35 bar, the increase in equilibrium temperatures was relatively lower, with values of 1, 2.5, and 3 k, respectively.