حذف منیزیم از محلول باردار لیچینگ اسیدی کانسنگ اکسیدی روی

در فرایند هیدرومتالورژی روی، بسیاری از ناخالصی‌ها از جمله نیکل، کبالت و کادمیم حذف می‌شوند ولی منیزیم تا مرحله الکترووینینگ باقی می‌ماند و در طول فرآیند، غلظت آن افزایش می‌یابد. هدف این تحقیق، کاهش غلظت منیزیم در محلول لیچینگ حاوی روی است. آنالیز xrd نشان داد که نمونه اکسیدی‌روی حاوی کانی‌های اصلی اسمیت‌زونیت و همی‌مورفیت و کانی‌های باطله دولومیت و کلسیت می‌باشد که عیار روی و منیزیم به ترتیب %8.27 و %8.15 است. در این پژوهش برای رساندن منیزیم به حد مجاز، پس از لیچینگ اسیدی از روش ترسیب قلیایی روی استفاده شد. در لیچینگ اسیدی عوامل موثری از جمله ph، دما، درصد جامد و زمان لیچینگ برای دستیابی به حداکثر بازیابی روی و در ترسیب قلیایی روی عوامل موثری نظیر ph، دما و زمان ماند با هدف ترسیب کامل سولفات روی قلیایی و باقی ماندن منیزیم در محلول مورد بررسی قرار گرفت. بازیابی روی در یک مرحله لیچینگ در شرایط 2=ph، دمای 60 درجه سانتی‌گراد، درصد جامد %10 و زمان لیچینگ 120 دقیقه، به %70.81 رسید. پسماند حاصل از لیچ مرحله اول، مجدداً در3=ph در همان دما طی مدت زمان 60 دقیقه مورد لیچینگ قرار گرفت که در مجموع بازیابی نهایی روی به 86.32 درصد افزایش یافت. در شرایط بهینه دمای 90 درجه سانتی‌گراد، 7-6.5=ph میزان بازیابی روی در ترسیب %99.90 به دست آمد در حالیکه میزان ترسیب منیزیم %3.6 بود. پس از انحلال مجدد سولفات روی قلیایی به منظور الکترووینینگ میزان منیزیم موجود در محلول بهg/l 1.3 کاهش یافت که بسیار کمتر از حد مجاز منیزیم(g/l 10-15) می‌باشد