تهیه و مشخصه‏یابی نانوکامپوزیت الکتروریسی پلی ‏اکریلونیتریل/نانولوله هالوزیت در بستر فیلتر لیفی

جداسازی آلاینده‌های موجود در هوا، نظیر انواع ریزگرد، باکتری و ویروس، نقش مهمی در سلامت انسان دارد. در‌این‌زمینه پلیمراکریلیکی با ویژگی‏های مطلوب فراوان مانند قابلیتِ الکتروریسی، مقاومت حرارتی و مقاومت شیمیایی بالا ازنظر تجاری و علمی به‌عنوان لایه موثر در بستر فیلتر لیفی استفاده می‌شود. در این مقاله از نانولوله‌های هالوزیت، به‌عنوان ماده‏ی ارزان و زیست‌سازگار، به‌منظور بهبود بهره‏وری فیلتراسیون در لایه فعال استفاده شد و دو نمونه غشای پلیمراکریلیکی و غشای نانوکامپوزیتی حاوی نانولوله‌های هالوزیت به روش الکتروریسی بر روی بستر بی‏بافت تهیه شد و برای بررسی ساختار و شکل‌شناسی نمونه‌های نانو الیافِ تولیدشده، آزمون‌های طیف‌سنجی مادون‌قرمز (ftir)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو‌ایکس (edx) به‌کار ‌گرفته ‌شدند. استحکام کششی نمونه‌‌ها با استفاده از آزمون کششی تک‌محور بررسی شد. در‌نهایت، به‌منظور بررسی سنجش بهره‌وری فیلتراسیون، از آزمون دیسپرس ذرات دی‌اکتیل‌فتالات (dop) بهره بردیم. مشاهده شد غشای نانوکامپوزیتی، باقابلیت جداسازی %95.5 ذرات ِ dop، در مقایسه با غشای پلیمراکریلیکی از عملکرد بهتری به‌منظور به‌کارگیری در فیلتر‌های هوا و جداسازی آلاینده‌ها برخوردار است. این لایه می تواند به عنوان لایه فعال در ماسک تنفسی در تولید ماسک n95 باشد.