بررسی اثر خواص جاذب اکسید روی در فرآیند سولفورزدایی از گاز طبیعی به منظور ارزیابی عملکرد جاذب‌ها

در این پژوهش، سولفورزدایی از گاز طبیعی توسط جاذب‌ اکسید روی توسط مدل دانه‌‌ای، مدلسازی شده‌است. جهت آنالیز خواص جاذب، دو نمونه تجاری تحت آزمایش‌های bet، xrf، sem و تخلخل سنجی جیوه قرار گرفتند. مقایسه نتایج نشان داد که مدل با خطایی کم‌تر از %2 با داده‌های تجربی تطابق دارد. نتایج بدست آمده از تحلیل حساسیت نشان می‌دهند که تخلخل قرص در محدوده 0.4 تا 0.55 بالاترین زمان شکست را دارا می‌باشد و با افزایش چگالی توده، زمان شکست افزایش و باعث افت فشار بستر می‌شود. مقایسه زمان شکست و کسر تبدیل جاذب‌های تجاری، مشخص کرد که جاذب تجاری تاپسو (نمونه1) برای شرایط عملیاتی به کار رفته، عملکرد بهتری نسبت به جاذب سودکمی (نمونه2) خواهد داشت. زمان شکست و میزان تبدیل جاذب تجاری1 به ترتیب 215 روز و 90درصد و برای جاذب تجاری2، 185 روز و 87 درصد بدست آمده‌است.