مقایسه جدایش ژرمانیم در سیستم‌های مایعمایع و غشای حلال آلی از فلزات سنگین از محلول سنتزی

در این تحقیق، به منظور جدایش ژرمانیم از محلول آبی حاوی اسیدتارتاریک، از استخراج مایعمایع و غشای حلال آلی (slm) استفاده شد. در این سیستم‌ها، از غشای پلیتترافلورواتیلن (ptfe) به عنوان غشا و حلال آلی alamine 336 به عنوان استخراج‌کننده استفاده شد. در سیستم استخراج مایعمایع، تاثیر غلظت استخراج‌کننده، غلظت اسیدتارتاریک به عنوان کمپلکس‌ساز و غلظت اسید کلریدریک به عنوان استریپ‌کننده مطالعه شد. درصد استخراج ژرمانیم از مقادیر غلظت %v/v 10 برای alamine 336  به 100% می‌رسد. با افزودن اسید تارتاریک به میزان  mm 2/75 در حدود 98/6% از ژرمانیم استخراج می‌شود. همچنین، با افزایش غلظت اسید کلریدریک تاm   1، درصد استریپ ژرمانیم تا حدود 98% افزایش می‌یابد. طبق نتایج آزمایش‌های slm، فاز حامل با غلظت 15% برای انتقال ژرمانیم از فاز خوراک به فاز استریپ کافی است. در مقایسه با استخراج مایعمایع، با وجود انتقال تمامی ژرمانیم‌ از خوراک به فاز استریپ، زمان این انتقال (20 ساعت) نسبت به سیستم مایعمایع (15 دقیقه) بسیار زیاد است.