بررسی تغییرات مکانی و زمانی نیاز آبی دشت قزوین با به‌کارگیری الگوریتم متریک و تصاویر ماهواره لندست

اطلاع از پراکنش مکانی و زمانی نیاز آبی موجبات ارتباط بین کاربری اراضی، تخصیص و استفاده از آب را فراهم نموده است که می تواند منجر به مدیریت بهتر منابع آب گردد. در این پژوهش، با هدف تولید نقشه های زمانی و مکانی نیاز آبی، به بررسی کارآیی الگوریتم متریک در تخمین تبخیروتعرّق روزانه و نیاز آبی فصلی دشت مرتفع قزوین پرداخته شد. بدین منظور از پنج تصویر باقابلیت تفکیک مکانی بالای 30 *30 متر ماهواره لندست 7 etm+ در طول سال زراعی 2000 استفاده شد. بر اساس الگوریتم متریک، شار گرمای نهان تبخیروتعرّق محاسبه و نقشه تبخیروتعرّق لحظه ای استخراج گردید. طی دو مرحله برون یابی، مقادیر تبخیروتعرّق لحظه ای به بازه روزانه و سپس به کل دوره رشد تعمیم داده شد. به منظور ارزیابی دقّت نقشه های نیاز آبی تولیدی (تبخیروتعرّق واقعی) از مقادیر اندازه گیری شده لایسیمتر یونجه و برای ارزیابی نقشه های ضریب گیاهی تولیدشده، از داده های دو لایسیمتر یونجه و چمن، استفاده شد. نتایج نشان داد که خطای نسبی برآورد ضریب گیاهی در تاریخ های مورد ارزیابی از مقدار 053/0 تا 138/0 تغییر می نماید. مقایسه تبخیروتعرّق روزانه برآورد شده و اندازه گیری شده (ریشه میانگین مربعات خطا برابر 60/0 میلی متر در روز و 92/0r=) نشان از انطباق مناسب نتایج داشت. مقدار نیاز آبی در پیکسل مربوط به لایسیمتر یونجه در کل دوره بررسی 1232 میلی متر برآورد شد. یافته های تحقیق نشان داد که الگوریتم متریک می تواند به عنوان یک رویه کارا، دقیق و ارزان، به منظور برآورد مکانی و زمانی شدّت تبخیروتعرّق واقعی اراضی مرتفع مناطق خشک و نیمه خشک مورداستفاده قرار گیرد.