مکانیابی مجتمع گردشگری به روش تصمیم‌گیری چند معیاره با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی شهرستان ماسال)

صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و گوناگون‌ترین صنعت دنیا به شمار می‌رود. بسیاری از کشورها این منبع پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال‌زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می‌دانند. امروزه صنعت گردشگری به قدری در توسعه اقتصادی، اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را «صنعت نامرئی» نام نهاده‌اند. اجرای طرح‌های گردشگری نیازمند شناسایی دقیق قابلیت‌ها و تنگناهای منطقه مورد مطالعه می‌باشد؛ که بر اساس توان اکولوژیکی و استعداد طبیعی منطقه صورت می‌پذیرد. برای مکان‌یابی منطقه مورد نظر بر مبنای پارامترهای دخیل در تصمیم‌گیری از داده‌های مکانی مورد نیاز و قابلیت‌های سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی برای تحلیل داده‌ها استفاده می‌شود. هدف این مقاله بررسی بهترین مکان برای ایجاد مجتمع گردشگری با رعایت تمام شاخص پارامترهای دخیل در این امر برای منطقه اولسه بلنگاه شهرستان ماسال است. این شهرستان در شمال غربی استان گیلان می‌باشد که از شمال به شهرستان رضوان‌شهر از غرب و جنوب غربی به خلخال از جنوب به شهرستان فومن و از شرق به شهرستان صومعه‌سرا محدود می‌شود و دارای طبیعتی کوهستانی می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از داده‌هایی مانند توپوگرافی منطقه، فاصله از محدوده روستا و رودخانه، دسترسی به راه‌های موجود، نقشه شیب منطقه، پوشش گیاهی، محدوده چشمه‌های منطقه، دسترسی به جاذبه‌های طبیعی و استفاده نکردن از مناطق جنگلی و... از راه مدل فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی به مرزبندی منطقه می‌پردازد و با مدل‌های مختلف تلفیق اطلاعات و نقشه‌ها، بهترین مکان برای ساخت این مجتمع شناسایی کند.