سازمان‌دهی فضایی تقسیمات شهری مبتنی الگوریتم redcap (نمونه موردی: منطقه‌بندی اداری کلان‌شهر تهران)

افزایش جمعیت شهری و سازمان‌های دخیل در مدیریت شهری و زیرساخت‌های شهری در سال‌های اخیر مشکلاتی را در پی داشته است. یکی از این مشکلات وجود منطقه بندی‌های مختلف بر مبنای نیازهای مختلف سازمان‌های شهری است. این سازمان‌ها جهت سهولت در مدیریت و بر مبنای نیازهای خود، شهرها را به چند منطقه تقسیم کرده‌اند و تشکیلات خود را بر مبنای آن نواحی سازمان داده است و منطقه‌های هر یک با دیگری متفاوت است که بعضی مشکلات شهری از همین تقسیم‌بندی‌های متفاوت شهری به وجود آمده است. لذا تمامی سازمان‌ها و نهادهایی که در مدیریت شهری دخالت دارند می‌بایست در پهنه‌هایی با مرزهای یکسان قرار گیرند. در راستای عملی شدن چنین ایده‌ای، پژوهش حاضر در تلاش است تا منطقه بندی اداری نوینی بر مبنای استفاده از الگوریتم‌های منطقه بندی redcap را ارائه دهد. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و داده‌های آن از سازمان‌های مختلف جمع‌آوری‌شده است. در این پژوهش از 22 شاخص استفاده شد و داده‌های اولیه جهت شاخص سازی در قالب واحد فضایی پایه اولیه تجمیع شدند. واحدهای فضایی اولیه با تبدیل لایه خطی شبکه معابر به لایه پلی‎گونی تشکیل شد. در مرحله اجرای الگوریتم منطقه بندی، پس از تعیین سه پارامتر تعداد مناطق، اندازه جمعیت اولیه و الگوریتم منطقه بندی، منطقه بندی جدید شکل ایجاد شد. برای ارزیابی خروجی الگوریتم، منطقه بندی جدید با منطقه بندی موجود شهر تهران با استفاده از آماره موران (که سنجه‌ای برای همگونی مناطق است) بر مبنای شاخص‌های منتخب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان‌دهنده این است که منطقه بندی جدید بسیار همگون‌تر و نظام‌مندتر از ناحیه بندی موجود شهر است.