پهنه بندی زمین‌لرزه‌های رخ داده در استان فارس طی سال‌های 1900 تا 2010 میلادی و مقایسه آن با دیگریافته‌های پژوهشی

هدف از این پژوهش پهنه‌ بندی لرزه‌خیزی استان فارس بر اساس تحلیل آماری زمین‌لرزه‌های ثبت شده در فاصله زمانی 110 سال از سال‌های 1900 تا 2010 میلادی و مقایسه نتایج آن با پهنه‌ بندی‎های انجام شده، جهت آزمون کارآیی سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی و بهره‌گیری از داده‌های لرزه‌ای دراز مدت است. بدین منظور از داده‌های لرزه‌ای بر گرفته از سایت usgs و نقشه‌های زمین‌شناسی جهت مشخص کردن خطوط گسلی استفاده و یافته‌ها مورد تحلیل قرار گرفته است، برای انجام تحلیل‌ها از نرم‌افزارهای اکسل و arc gis استفاده شده و نتایج نشان می‌دهد که در طی دوره مورد نظر 1636 زمین‌لرزه در محدوده مورد مطالعه رخ داده که بزرگای آنها بین 2.5 تا 6.9 ریشتر است. حدود 70 درصد از زمین‌لرزه‌ها بزرگایی کمتر از 4.5 داشته، بیشترین و کمترین تعداد زمین‌لرزه‌های رخ داده به ترتیب مربوط به شهرستان‌های لار و ارسنجان می‌باشد. پهنه بندی خطر لرزه‌ای بر اساس بزرگا نشان می‌دهد که 60 درصد از مساحت استان فارس و همچنین شهر شیراز در محدوده با خطر نسبی بالا قرار دارند. مقایسه پهنه بندی حاصل با کارهای مشابه قبلی نشان داد که در پهنه بندی حاضر، پهنه با خطر نسبی کم، مساحت بیشتری از استان را در بر گرفته است، در حالی که در کارهای قبلی پهنه با خطر کم اصلا یا وجود نداشت یا محدوده‌ی کمی را به خود اختصاص داده بود. بر اساس پهنه بندی حاضر بیشتر مراکز پر جمعیت (همچون شیراز، لار) و نیمه غربی استان فارس در محدوده با خطر نسبی زیاد بوده، در حالی که در کارهای قبلی نیمه شرقی نیز جزء محدوده پر خطر محسوب شده بود. همچنین پهنه بندی حاضر نسبت به کارهای مشابه قبلی از دقت بیشتری برخوردار است.