|
|
|
|
سطح بندی توسعه روستایی به روش تصمیم گیری چند معیاره فازی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
غفاری رامین ,صالحی نگین
|
|
منبع
|
تحقيقات جغرافيايي - 1392 - دوره : 28 - شماره : 3 - صفحه:179 -196
|
|
چکیده
|
همانگونه که روابط سازمانی حاکم در فضای جغرافیایی سکونتگاه‌های انسانی بر کیفیت توسعه و زیر ساخت‌های آن موثر واقع می‌شوند. خود نیز متاثر از روندهای مکانی- فضایی و رویکردهای توسعه به گو‌نه‌ای متفاوت تعریف، تنظیم و در گستره‌ی مکانی خود تاثیر گذار می‌گردند. بر این مبنا در این مقاله سعی شده است تا به کمک برخی از شاخص‌های اجتماعی- اقتصادی، ضمن تعیین میزان توسعه یافتگی نقاط روستایی مستقر در قلمرو تحقیق (بخش سامان از توابع استان چهارمحال و بختیاری)، ارتباط بین توسعه‌ی روستایی و سازمان فضایی حاکم مورد ارزیابی قرار گیرد. روش چند معیاره‌ی فازی از سویی و نتایج طرح ساماندهی فضا و سکونتگاه‌های روستایی از سوی دیگر به ترتیب مبنای سنجش سطوح توسعه در 23 نقطه‌‌ی روستایی و تبیین سازمان فضایی حاکم بر پهنه‌ی پژوهش و در نتیجه نیل به اهداف پاسخ به پرسش-ها بوده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که نقاط روستایی موجود علی‌رغم داشتن شرایط محیطی تقریبا همگن، با توجه به جایگاه و عملکرد متفاوت مکانی- فضایی از لحاظ میزان برخورداری و سطح توسعه یافتگی نیز تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای دارند. همچنین سطح برخورداری دهستان‌ها در هر یک از ابعاد اجتماعی- اقتصادی با یکدیگر برابر نیست. این تفاوت‌ها لزوم بازنگری و اجرای دقیق و کامل طرح ساماندهی فضا و سکونتگاه‌های روستایی را برای نیل به یک توسعه یکپارچه و متوازن اجتناب ناپذیر می‌نماید.
|
|
کلیدواژه
|
روستا ,توسعه روستائی ,سازماندهی فضائی ,رتبه بندی ,فازی
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور, گروه جغرافیا, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|