ارزیابی شاخص‌های پایداری محله‌های مسکونی مطالعه موردی: شهر مامونیه- استان مرکزی

چکیده محله‌های شهری به مثابه کوچک‌ترین واحد سازمان فضایی شهر، در پایداری شهری نقشی اساسی ایفا می‌کنند. توسعه محله، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی توسعه پایدار شهری و اقدامی کلیدی در جهت نیل به توسعه پایدار قلمداد می‌شود. دیدگاه توسعه محله پایدار، رویکرد نوینی را تقویت می‌کند که در آن حل مشکلات شهری را در بازگشت به مفهوم محله متصور می‌شود. در این مقاله شاخص‌‌های پایداری در سطح محلات شهر مامونیه و دستیابی به میزان نابرابری‌‌های محله‌ای مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است تا با تاکید بر معرف‌های توسعه پایدار، به ارزیابی سطوح پایداری در محله‌های شهر مامونیه پرداخته شود. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی است و روش جمع آوری داده‌ها از طریق پر کردن پرسشنامه و یا مصاحبه با ساکنان می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه افراد ساکن در شهر مامونیه می‌باشد که طبق فرمول کوکران حجم نمونه 250 مورد بوده و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان پایداری محلات شهر مامونیه پایین‌تر از حد متوسط(5>83/2>1 با میانه نظری 3) ارزیابی شد. از بین محلات مورد مطالعه تنها دو محله مامونیه و آسیابک از وضعیت پایداری مطلوبی برخوردار بودند. به منظور مقایسه تطبیقی محلات از نظر شاخص‌های پایداری از شاخص توسعه انسانی استفاده شد که نتایج حاصله نشان می‌دهد، بین محلات شهر مامونیه از نظر برخورداری از شاخص‌های پایداری تفاوت معنی‌داری وجود دارد.