شاخص‎های حکمروایی شهری بر اساس اصول دین اسلام

مقدمه: این مقاله تلاش دارد تا یک چارچوب تحلیلی برای شاخص‌های حکمروایی شهری بر اساس اصول دین اسلام ارایه دهد. اصول اسلامی یک سیستم ارزشی گسترده و جامع است که قوانین و دستوراتی را برای رفتار افراد و نظم اجتماعی تعیین می‌کند. حکمروایی شهری نیز به عنوان یک مفهوم چندبُعدی شامل جوانب اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است که در مدیریت شهرها موثر است و در چارچوب قانونی و حقوقی، تشکیلات نهادی و مدیریتی و طرح‏ها و برنامه‏های شهری نمود می‏یابد. نتیجه‌گیری: شاخص‎های جاری حکمروایی شهری در ایران برگرفته از شاخص‏های حکمروایی جهانی است و در صورت تبیین بر اساس جهان‌بینی اسلامی که شامل اصول توحید (وحدت و یکپارچگی در مدیریت و حکمروایی شهری)، نبوت (هدایت شهر و شهروندان به سوی کمال)، معاد (برخورداری از محیط‌هایی با تاثیرات مذهبی قوی)، عدل (عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه منابع و امکانات در شهرها) و امامت (رهبری و مدیریت شهری بر اساس ارزش‌های انسانی و اخلاق اسلامی با تکیه بر مردم‏سالاری دینی) می‌تواند بسیار مثمر ثمر واقع شود.  

urban governance indicators based on islamic principles

aims: the purpose of this article is to present an analytical framework for urban governance indicators based on the principles of islam. islamic principles constitute a comprehensive and extensive value system that determines laws and regulations for individual behavior and social order. urban governance, as a multidimensional concept encompassing economic, social, and political aspects, significantly influences urban management and is manifested within legal and regulatory frameworks, institutional and managerial structures, and urban plans and programs. conclusion: the current indicators of urban governance implemented in cities of iran are derived from global governance indicators and would be so useful based on the implementing according to the principles of the islamic worldview. the islamic worldview encompasses principles of monotheism (unity and coherence in urban management and governance), prophethood (guiding the city and its inhabitants towards perfection), resurrection (having environments with strong religious influences), divine justice (social justice and fair distribution of resources and facilities in cities), and imamate (leadership and urban management based on islamic values and ethics with reliance on religious democracy).