تبیین اثرات شهرسازی مشارکتی در افزایش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تبیین اثرات شهرسازی مشارکتی در افزایش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری در شهر یاسوج انجام شده است.روش‌شناسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی بوده و در محدوده شهر یاسوج و به تاریخ 1403 انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی کارشناسان و متخصصان و اساتید دانشگاه در این زمینه بود. بر این اساس 23 نفر به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در همین راستا، پس از تنظیم، پرسش‌نامه در اختیار چند نفر از متخصصین و نخبگان جامعه قرار داده شد که پس از تایید روایی توسط آنها، پرسش‌نامه آماده شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش دیمتل استفاده شد. یافته‌ها: شاخص‌های مشارکت در امور فرهنگی (3/156)، نظارت بر فعالیت شورای شهر (4/370)، آگاهی بر ایده‌ها و پیشنهادها (2/736)، ارزش‌ها و هویت مشترک (5/848)، و اعتماد به نهادهای مرتبط (5/132)، دارای اهمیت بودند.نتیجه‌گیری: از نظر متغیرهای مرتبط با شهرسازی مشارکتی، متغیرهای اعتماد دارای اثرگذاری بیشتر و نظارت اثرگذاری کمتری را بر قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری دارد. همچنین زیرشاخص‌هایی همانند مشارکت در انتخاب مدیران شهری، نظارت بر بازخورد و عملکرد پروژه‌ها، آگاهی بر تصمیم‌گیری مدیران شهری، همکاری منسجم، اعتماد به نهادهای مرتبط منجر به کاهش قابلیت زیست‌پذیری و کیفیت زندگی شهری شده است.  

explaining the effects of participatory urban planning in increasing livability and quality of urban life

aims: this study aimed to analyze how participatory urban planning can enhance livability and improve urban quality of life, with a specific focus on yasuj city.methodology: this research, applied in nature, was conducted in yasuj city in 2024. the sample population comprised experts, specialists, and university professors in urban planning. using purposive sampling, 23 participants were selected. a questionnaire was developed, then reviewed and validated by several experts and community elites before distribution. the dimtel method was employed for data analysis.findings: key indicators of participation included involvement in cultural affairs (3.156), oversight of city council activities (4.370), awareness of ideas and proposals (2.736), shared values and identity (5.848), and trust in relevant institutions (5.132).conclusion: trust positively impacts livability and urban quality of life, while supervision is less influential. however, aspects like public involvement in management selection and project monitoring may decrease livability.