تبیین وضعیت کلانشهر تهران براساس سیستم نوآوری شهری

اهداف: امروزه کلانشهر تهران برای ایجاد فضای زندگی مطلوب، بهبود فضای کسب‌وکار، مدیریت منابع، حفظ هویت و خلق معنا و امید برای ساکنینش نیازمند استفاده مناسب‌تر از منابع و ارایه نوآوری‌های متعدد برای حل مسایل موجود و نوظهور است. بر همین اساس هدف این مطالعه تبیین وضعیت کلانشهر تهران به لحاظ سیستم نوآوری شهری بود.روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت آمیخته بود که به روش پیمایشی در سال1402 در شهر تهران انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود. پس از کدگذاری و تحلیل مصاحبه‌ها براساس تحلیل تم، نتایج آن به صورت پرسش‌نامه محقق‌ساخته برای ارزیابی کلانشهر تهران استفاده شد. برای بخش کمّی پژوهش، تعداد 40 نفر به عنوان جامعه آماری این بخش انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از روش‏های تحلیل توصیفی و آزمون t با استفاده از نرم‌افزار spss 25 استفاده شد. یافته‌ها: چارچوب نهادی کارآمد و قوانین شفاف، سیاست‌های مالی نهادی دولت، زمینه مشارکت شهروندی، دانشگاه‌های مادر، نیروی انسانی خلاق و متخصص، شرکت‌های فنّاور و نوآور، دسترسی به بازارهای متنوع، زیرساخت‌های نوآوری شهری، برند شهری خاص، موقعیت قرارگیری شهر و کیفیت زندگی می‌توانند به سنجش وضعیت کلانشهر تهران به لحاظ سیستم نوآوری شهری کمک کنند. از بین این عوامل، دانشگاه‌های مادر، موقعیت قرارگیری، نیروی انسانی و برند شهری در وضعیت بهتری قرار داشتند.نتیجه‌گیری: وضعیت موجود کلانشهر تهران به لحاظ نوآوری شهری و کارکردهای آن چندان مطلوب نیست و از لحاظ انطباق این نوع سیستم و نظام با کلانشهر تهران شرایط بهینه‌ای مشاهده نمی‌شود. 

explaining the situation of tehran metropolis based on urban innovation system

aims: presently, to establish a conducive residential environment, enhance the commercial landscape, effectively manage resources, maintain cultural identity, and instill optimism among its inhabitants, tehran metropolis necessitates an enhanced utilization of resources and the implementation of various novel solutions to address prevailing and emerging challenges. the primary objective of this study was to assess the urban innovation status of tehran metropolis.methodology: the current research is pragmatic in its objectives, exhibiting a mixed methodology approach and employing a descriptive-analytical survey method. data was gathered through semi-structured interviews and questionnaires devised by the researcher. subsequent to the coding and examination of the interviews utilizing thematic analysis, the outcomes were incorporated into a researcher-developed questionnaire for the evaluation of tehran metropolis, with the data being scrutinized using spss software.findings: the efficient institutional framework and transparent laws, along with the financial-institutional policies of the government, the level of citizen participation, the presence of parent universities, a pool of creative and expert human resources, the existence of technological and innovative companies, access to diverse markets, well-developed urban innovation infrastructures, a unique city brand, the strategic city location, and the quality of life are all crucial factors that can be used to assess the state of the tehran metropolis. among these factors, the parent universities, strategic location, human resources, and city brand exhibit a more favorable condition.conclusion: the current situation of the tehran metropolis does not appear to be very conducive in terms of urban innovation and its functionalities. optimal conditions for the adaptation of such systems to the tehran metropolis are also not adequately observed.