تحلیل طرح‎های بهسازی شبکه معابر بافت فرسوده شهر کرج به‌ وسیله تکنیک نحوه فضا با هدف افزایش امنیت زنان

اهداف: تامین امنیت شهروندان در کلانشهرها از مهم‌ترین اولویت‌های برنامه‌ریزی و مدیریت شهری است. در این میان برخی از مناطق شهری مانند بافت‌های فرسوده به دلایل مختلف از نظر شاخص‌های امنیت دچار ضعف هستند. از این‌ رو هدف این بررسی رابطه نحو فضا و امنیت زنان در ساختار معابر بافت فرسوده محله قلمستان کرج بود.روش‌شناسی:  پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال 1402 در محله قلمستان شهر کرج انجام شد. فرآیند پژوهش شامل آزمون، تحلیل، ارایه طرح و باز ارزیابی آن بود. نخست با تهیه نقشه محوری، ساختار فضایی معابر محدوده مطالعه به ‌وسیله تکنیک نحو فضا در تحلیل و مقدار متغیرهای «هم‌پیوندی» و «عمق» در معابر منتخب استخراج شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان بالای 15 سال حاضر محدوده مطالعه و نمونه آماری برابر 348 نفر بود. برای سنجش احساس امنیت زنان از پرسش‌نامه محقق‌ساخت استفاده شد و ارزیابی امنیت معابر منتخب نیز با مشاهده مستقیم پژوهشگر صورت گرفت. رابطه داده‌های نهایی به وسیله آزمون همبستگی تحلیل شد.یافته‌ها: میان متغیرهای نحو فضای معابر محله قلمستان و امنیت زنان رابطه معناداری وجود داشت. به صورتی که با افزایش متغیر هم‌پیوندی در معابر، امنیت زنان نیز افزایش یافت. از این رو طرحی به منظور بهبود این شاخص ارایه شد که در آن میزان هم‌پیوندی از 0/536 به 0/646 ارتقا و میزان عمق معابر از 13/309 به 10/954 کاهش پیدا کردند. همچنین میانگین متغیر اتصال معابر تجاری کاهش و در معابر مسکونی این میزان دارای افزایش اندکی بود.نتیجه‌گیری: در محله قلمستان میزان رضایت زنان از امنیت محله کمتر از حد متوسط است. در اصلاح شبکه معابر محله در صورت افزایش میزان هم‌پیوندی و کاهش میزان عمق می‌توان امنیت را در معابر افزایش داد. علاوه بر این در صورت اعمال اصلاحات کالبدی پیشنهادی براساس معیارهای بیان‌شده در پژوهش می‌توان امنیت محیطی محله قلمستان را بهبود بخشید.

analyzing the plans to improve the road network of the deteriorated area of karaj by means of the technique of space syntax with the aim of increasing the security of women

aims: the purpose of this article is to examine the impact of the spatial arrangement of the administrative structures in the city of karaj on both the internal and external scales, specifically in relation to employee productivity. this will be compared to the influence of physical factors discussed in existing theories.methodology: the  current applied research was conducted in 2023 in karaj. the primary variables were identified based on the haines model and categorized through the use of anova testing. data was collected through the implementation of a questionnaire. the analysis of the spatial arrangement of the buildings, including the variables of interconnection, depth, and connectivity, was conducted across three levels: macro, immediate, and internal, utilizing the ucl depthmap.10 software. in the inferential analysis, confirmatory factor analysis (cfa) and path analysis were performed in the lisrel.10.2 software environment.findings: the productivity of employees in high-rise office buildings is greatly influenced by physical factors such as temperature, ventilation, noise levels, acoustics, lighting, dimensions, and ergonomics. in addition to these factors, the layout of the space also affects employee productivity on three levels: the macro level (city scale), the immediate area (surrounding area), and the internal level (architectural plan). however, the impact of the space layout is not as significant as that of the physical factors, and it varies depending on the variables of integration, depth, and connectivity. interestingly, the variable of connectivity does not have any correlation with employee productivity. furthermore, the effects of connectivity and depth also differ at the urban level and have a direct impact.conclusion: in work settings, the productivity of employees is influenced by physical elements, irrespective of the work arrangement. the internal spatial structure is associated with employee interaction and focus, with its impact varying depending on the specific work model. at the urban level, the concept of integration exhibits a direct yet feeble correlation with productivity.