تحلیل فضایی شاخص‌های حق به شهر: مطالعه موردی کلان‌شهر اهواز

اهداف: حق به شهر مفهومی ‌است که به دنبال دخیل‌کردن و اختصاص‌دادن شهر به ساکنان آن است. این پژوهش با هدف ارزیابی شاخص‌های حق به شهر، میزان تحقق حق به شهر را مورد بررسی قرار می‌دهد.روش‌شناسی: روش تحقیق توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی و جامعه آماری پژوهش شهروندان 15 سال به بالای شهر اهواز در سال 1400 بود. نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران تعداد 375 نفر بودند که به‌صورت خوشه‌ای از کل مناطق شهری اهواز انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آزمون t تک‌نمونه‌ای و روش‌های آمار فضایی در سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد.یافته‌ها: میزان تحقق حق به شهر در مناطق هشت‌گانه شهر اهواز مطلوب نبود. با این وجود، بررسی‌ها نشانگر آن بود که مناطق 2 و 8 وضعیت مناسب‌تری نسبت به سایر مناطق داشتند. همچنین یافته‌های حاصل از آماره موران عمومی نشان دادند که تمامی‌داده‌ها خودهمبستگی فضایی دارند و الگوی پخش آنها خوشه‌ای است جز شاخص تصمیم‌گیری که از الگوی تصادفی تبعیت می‌کرد.نتیجه‌گیری: میزان تحقق حق به شهر، از حد استاندارد و مطلوب کمتر، و میزان برخورداری از حق به شهر در شهر اهواز نامتوازن است. 

a spatial analysis of right to the city indicators: a case study of ahwaz metropolis

aims: right to city is a concept, which seeks to involve and allocate the city to urban residents. this research investigates the validation of the right to the city through evaluating the indicators of the right to the city.methodology: this was a descriptive-analytical survey and the statistical population of the research included all citizens older-than-15-year-old in ahwaz county in 2021. 375 people were sampled according to the cochran’s formula as a cluster from all the urban areas of ahwaz. one-sample t-test and spatial statistics methods were used in geographical information system to analyze the results.findings: the right to the city was not validated in eight districts of ahwaz metropolis. however, the investigations indicated that regions 2 and 8 had better status than other regions. in addition, using the general moran’s statistic, it was concluded that the data are spatially self-correlated and their distribution pattern is in cluster form, except for the decision-making index, which follows a random pattern.conclusion: the degree of validation of the right to the city is lower than the standard and desirable level, and the degree of enjoyment of the right to the city in ahwaz metropolis is unbalanced.