ارایه الگوی تاب‌آوری زنان روستانشین سرپل ذهاب پس از وقوع زلزله

اهداف: بررسی تاب‌ آوری زنان به‌عنوان قشر آسیب‌ پذیر جامعه می‌تواند برخی از مشکلات و همچنین پیامدهای پیش و پس از حادثه بر وضعیت اجتماعیفرهنگی، اقتصادی، روان‌شناختی افراد آسیب ‌پذیر، به‌ویژه زنان را شرح دهد. هدف این مقاله، ارایه الگوی تاب‌آوری زنان روستانشین سرپل ذهاب پس از وقوع زلزله 21 آبان ماه 1396 بود.روش ‌شناسی: این تحقیق توصیفیتحلیلی با روش کیفیکمی از فروردین تا اسفند‌ 1399 انجام شد. در بخش کیفی، ابزار تحقیق مصاحبه عمیق با متخصصین بود. نمونه ‌گیری به روش نظری انجام شد (27=n). شاخص‌ ها و زیرشاخص‌ های مربوطه برای تهیه پرسش‌ نامه کدگذاری شدند. در بخش کمّی، ابزار تحقیق پرسش‌ نامه محقق ساخته بود. پایایی پرسش‌ نامه با استفاده از آلفای کرونباخ 0.7 محاسبه شد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 382 نفر بود. میزان اهمیت و رضایت در عمل هر یک از شاخص‌ ها، در این مرحله مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ‌ها: تعامل با دیگران، سازگاری با محیط، مشارکت اجتماعی، پیوندهای اجتماعی و صبر در برابر مشکلات، شاخص‌ های زنان تاب‌آور بوده است. 52/3، 33/6 و 4/6% از زنان پاسخگو دارای تاب‌آوری کم، متوسط و زیاد بوده‌ اند. ابعاد اقتصادی، اجتماعیفرهنگی، فردی و ساختاریکالبدی به ترتیب با دریافت 67%، 62%، 52% و 48% از آرای متخصصین به‌عنوان عوامل موثر بر تاب ‌آوری زنان شناخته شدند. با توجه به عوامل موثر، 49 گویه به‌ عنوان شاخص‌ های مانع بر تاب‌ آوری، معرفی شدند که نداشتن درآمد زنان روستایی، فقدان مهارت فنی، عدم آموزش زنان، عدم حمایت دولت از زنان و تبیعض جنسیتی، به ترتیب مهم‌ترین موانع بوده‌ اند.نتیجه‌ گیری: الگوی تاب ‌آوری زنان روستانشین سرپل ذهاب پس از زلزله 21 ابان 1396 تحت تاثیر ابعاد اقتصادی، ساختاریکالبدی، اجتماعیفرهنگی و فردی و گویه ‌های مربوطه قرار دارد.

Resilience Model of Rural Women after the Earthquake in Sarpol-e Zahab, Iran

Aims: The study of women #39;s resilience as a vulnerable group in society can explain some of the problems and consequences before and after a disaster on the sociocultural, economic, psychological status of vulnerable people, especially women. This study aimed to prepare the resilience model of rural women in Sarpole Zahab after the earthquake on October 13, 2017.Methodology: This descriptiveanalytical research was carried out by the qualitativequantitative method from April to March 2020. In the qualitative phase, the research tool was interviews with experts. Sampling was conducted by the theoretical methodology (n=27). The relevant indicators and subindicators were coded to prepare the questionnaire. In the quantitative phase, the research tool was a researchermade questionnaire. The reliability of the questionnaire was 0.7 using Cronbach #39;s alpha. The sample size was 382 according to Cochran #39;s formula.Findings: Interaction with others, adaptation to the environment, social participation and bonds, and patience in the face of adversity have been the characteristics of resilient women. 52.3, 33.6, and 4.6% of respondent women had low, medium, and high resilience. Economic, sociocultural, individual, and structuralphysical dimensions were recognized as effective factors on women #39;s resilience by receiving 67, 62, 52, and 48% of experts #39; votes, respectively. According to the affective dimensions, 49 items were introduced as obstacles to resilience. Lack of income, technical skills, women #39;s education, and government support for women and gender discrimination were the considerable obstacles for women #39;s resilience, respectively.Conclusion: The resilience pattern of rural women in Sarpole Zahab after the earthquake of November 12, 2017, is affected by economic, structuralphysical, socialcultural, and individual dimensions and related items.