ارزیابی خطر آبگرفتگی در سیستم‌های شهری با مدل مدیریت سیلاب؛ مطالعه موردی منطقه 4 تهران

اهداف و زمینه‌ها: امروزه، بررسی رواناب شهری و خسارت‌های ناشی از سیل در طراحی‌ و ارزیابی شبکه‌ زهکشی شهری با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای، از جایگاه خاصی برخوردار است. هدف از این مطالعه، استفاده از مدل مدیریت سیلاب برای شبیه‌سازی کمّی سیلاب ناشی از بارندگی منطقه 4 تهران بود.روش‌شناسی: دو طرح از بهترین راهکارهای مدیریتی تحت سناریوی جوی باغچه، بام سبز و ترکیب هر دو سناریو، به منظور کنترل رواناب منطقه 4 شهر تهران با استفاده از مدل مدیریت سیلاب بررسی و میزان کارآیی آنها در کاهش حجم رواناب خروجی از حوضه، تحلیل شد. حوضه بندی منطقه با توجه به توپوگرافی، شیب منطقه، جهت جریان آب، شیب کانال‌ها، موقعیت معابر اصلی و فرعی و موقعیت کانال‌ها انجام شد. یافته‌ها: با توجه به ابعاد کانال‌های اصلی شبکه جمع آوری آب‌های سطحی شهرداری منطقه 4، شبکه ظرفیت انتقال دبی بیشینه با دوره بازگشت 2 ساله را نداشت. سناریوی سوم (ترکیب همزمان دو سناریوی اول و دوم) بیشترین تاثیر را در کاهش عمق جریان و دبی جریان در کل شبکه جمع‌آوری آب سطحی داشت. حداکثر سرعت برای دوره بازگشت 10ساله بدون راهکار مدیریتی 3/7، برای سناریوی اول 3/29 (9% کاهش)، سناریوی دوم 3/22 (11% کاهش) و سناریوی سوم 3/11 (12/5% کاهش) متربرثانیه برآورد شدنتیجه‌گیری: سیستم زهکشی در جمع‌آوری رواناب موجود در منطقه 4 شهرداری تهران کارآیی مناسبی ندارد. مدل مدیریت سیلاب پاسخ هیدرولوژیک مناسب و نزدیک به شرایط واقعی حوضه را شبیه سازی می کند.

Flood Risk Assessment in Urban Systems using Flood Management Model; Case Study of District 4 of Tehran

Aims: Urban runoff and flood damage is one of the most important and fundamental issues in the field of urban management, which in recent decades has been strongly affected by the rapid growth of cities and increasing urbanization. Today, to show these processes, in the design and evaluation of urban drainage network system, the use of existing computer models has a special place to simulate the flow. The purpose of this study is to use the SWMM model to quantitatively simulate rainfall floods for District 4 of Tehran.Methodology: In this research, using the capabilities of SWMM model for region 4 of Tehran, according to environmental factors, two plans of the best management strategies (BMP) under the garden and green roof climate scenario and a combination of both scenarios for maximum control Runoff has been done quantitatively and finally their efficiency in reducing the total volume of runoff out of the basin has been investigated.Findings: The results of sensitivity analysis of the model showed that among the seven parameters studied in this study, the amount of CN, the percentage of impermeable areas, the roughness coefficient in impermeable areas and the equivalent width had a greater effect on peak flow change, respectively. According to the obtained results, the third scenario (simultaneous combination of the first and second scenarios) will have the greatest impact on reducing the flow depth and flow rate in the entire surface water collection network.Conclusion: Considering the depth factor, in a total of four modes of model implementation, the third scenario has the most impact on Tehranpars channel (output 7) and the least impact on Yakhsaran channel (output 3) and if we consider the peak discharge factor for evaluation In general, the third scenario has the most impact on Tehranpars channel (output 7) and the second scenario has the least impact on output 4.