بازنمایی و گونه‌شناسی مولفه‌های هویت‌بخش محله لُنبان اصفهان در دوره قاجار

اهداف: با سرعت‌گرفتن زندگی و به تبع آن تغییر در پدیده‌ها، هویت افراد و شهرها مساله‌ای است که به‌صورت گسترده مورد توجه قرار می‌گیرد، چراکه نشانه اصالت و تمدن خواهد بود. هدف این پژوهش بازنمایی و گونه‌شناسی مولفه‌های هویت‌بخش محله لنبان برای کاربست به نابسامانی‌های تغییرات کالبدی نوین بود.روش‌شناسی: این مطالعه پدیدارشناختی در سال 1397 در مورد محله لنبان اصفهان انجام شد. با مراجعه به منابع مکتوب، منابع مربوط به دوره قاجار از نظر داشتن اطلاعات در رابطه با موقعیت مذکور امکان‌سنجی و شناسایی شدند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، جداول متکی بر مقیاس تعین محلات مشخص و با تحلیل‌هایی نظیر کدگذاری محتوا به آنها پراخته شد. در نهایت پس از دسته‌بندی، داده‌ها گونه‌شناسی شدند. یافته‌ها: به‌منظور شناخت و گونه‌شناسی مولفه‌های هویت‌بخش محلات، در اولین مرتبه به تفکیک میزان تاثیرگذاری مولفه‌های مشخص‌شده، بر افراد ناظر از لحاظ سطح ادراک پرداخته شد که در سه مقیاس شهری، میان‌محله‌ای و محلی بود. در گونه‌شناسی دوم، مولفه‌های یافت‌شده در منابع تاریخی، به تفکیک منشا پیدایش به سه دسته عناصر طبیعی، عناصر مصنوع و عناصر اجتماعی و انسانی تفکیک شدند. نتیجه‌گیری: قیاس و تحلیل گونه‌های یافت‌شده با یکدیگر و هر گونه با گونه دیگر حاکی از آن است که تاثیر مولفه‌های برگرفته از قابلیت‌های محیطی در تمامی مقیاس‌ها بر ایجاد هویت آن محله تاثیر بیشتری داشته است و برخلاف انتظار میزان تاثیرگذاری مولفه‌های هویت‌بخش محیطی در مقیاس درون‌محله‌ای با اختلاف بسیار زیادی از مولفه‌های هویت‌بخش از قابلیت‌های تعاملات ساکنین بیشتر بوده است.

Representation and Typology of the Identity Components of Lonban Neighborhood of Isfahan City, Iran, in the Qajar Era

Aims: As life accelerates and consequently changes in phenomena, the identity of individuals and cities is an issue that is widely considered, because it will be a sign of originality and civilization. The purpose of this study was to represent and typologically identify the components of Lonban neighborhood for application to the disorders of modern physical changes.Methodology: This phenomenological study was conducted in 1397 in the Lonban neighborhood of Isfahan. By referring to written sources, the sources related to the Qajar period were evaluated and identified in terms of having information about the mentioned situation. After collecting the data, tables based on the locating scale were identified and distributed to them with analyzes such as content coding. Finally, after categorization, the data were typified.Findings: In order to identify and typologically identify the components of neighborhoods, for the first time, the impact of the identified components on observers in terms of the level of perception was addressed in three scales: urban, interneighborhood and local. In the second typology, the components found in historical sources were divided into three categories of natural elements, artificial elements, and social and human elements.Conclusion: Comparison and analysis of the species found with each other and with each other species indicate that the effect of components derived from environmental capabilities at all scales had a greater impact on the identity of the neighborhood and contrary to expectations, the impact of environmental identity components on the intraneighborhood scale Many of the components of identity have been greater than the capabilities of resident interactions.