نهشته های دامنه ای موروثی پریگلاسیری در کوه گچی قلعه سی و دامنه های مجاور آن، شمال غرب ایران: با تاکید بر مشاهدات و محیط دیرینه منطقه

آذرتنه گچی قلعه سی، به صورت یک عارضه منفرد، در دامنه شمالی رشته کوهستانی میشوداغ آذربایجان (شمالغرب ایران) واقع شده است. مطالعات ژئومورفیکی انجام گرفته در گذشته در این منطقه بیشتر در بزرگ مقیاس بوده، لذا اطلاعات مربوط به پدیده های دامنه ای کواترنری ناکافی است. در تحقیق حاضر مروفولوژی نهشته های دامنه ای و فرآیندهای ژئومورفیکی دیرینه موثر در آنها مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته های این تحقیق، بین سنگهای داسیتی - تراکی داسیتی متلاشی شده توده آذرین گچی قلعه سی با اشکال سطح دامنه های خود کوه و دامنه های مجاور آن، از قبیل نهشته های سنگی دامنه ها (پشته های سنگی، روانه های سنگی و دامنه های بلوکی) و تالوس، ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. وجود چنین اشکالی در سطح دامنه ها نتیجه حاکمیت آب و هوای سرد و مرطوب در دوره های سرد گذشته می باشد که به شدت متاثر از اثر جهت گیری دامنه و طول مدت تابش بوده است. نهشته های منفصل کواترنری به صورت پوششی بر روی دامنه های اطراف کوه جای گرفته اند و یخچالهای سنگی و حرکات توده ای به ویژه لغزش لایه های رسوبی دوران سوم نقش عمده ای در انتقال این عناصر پوششی به طرف پائین دست داشته اند. در حال حاضر نتیجه فعالیت ذوب و یخبندان فصلی در سطح دامنه های منطقه به صورت تشکیل سطوح شیبدار، نوارهای سنگی، جوشهای گلی و مغزه یخی در داخل نهشته ها ظاهر می شود.