تحلیلی بر عامل موثر در شکل گیری نگرش های نوجوانان بزهکار (استان یزد)

در این مقاله، کوشش شده است استدلال گردد که نوزاد انسان در بدو تولد نه حقوقدان است و نه رفتار ضد اجتماعی دارد ولی هر گاه محیط خانوادگی و اجتماعی او ناسالم باشد، احساسها و شناختهای او نسبت به خود، دیگران و مقرارت اجتماعی ناسالم خواهد شد. پردازش احساسها و شناختها را «نگرش» خوانده ایم و با اجرای دو طرح پژوهشی در استان یزد به این نتیجه رسیده ایم که بزهکاران نوجوان اکثرا قربانیان جهل خانوادگی و جبر محیط اجتماعی خود هستند، به طوری که می توان آنان را «بزه دیده» نامید. نظر به این که در همه کشورهای جهان به طور نسبی این بزه دیدگان کم سال وجود دارند، سازمان ملل متحد (یونیسف) اخیرا (در سال 1999) این افراد را در طرحی به نام «طرح حکمیت برای کودکان» مورد حمایت قرار داده است. در استانهای ایران می توان با اجرای صحیح اصل سی ام قانون اساسی و نظارت مداوم بر اجرای ماده 77 «آیین نامه اجرایی مدارس» میزان بزهکاری کودکان و نوجوانان و گرایش بی رویه آنان به کجروی های اجتماعی را کاهش داد.