عدالت اجتماعی و توسعه - کاربرد فلسفه و ایدئولوژی در آمایش سرزمین
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پاپلی یزدی محمدحسین
|
|
منبع
|
تحقيقات جغرافيايي - 1383 - دوره : 19 - شماره : 3 - صفحه:51 -77
|
|
چکیده
|
آمایش و ساماندهی سرزمین و فضای جغرافیایی در ایران بر مبنای نظریات سرمایه داری طراحی شده است. به همین جهت مناطق کشور به صورت نامتعادل توسعه یافته است و این امر یکی از دلایل افزایش تضاد طبقاتی در ایران است. در صورتی که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بحث عدالت اجتماعی وتعادل های منطقه ای را مطرح می کند، مقاله می خواهد نظر جغرافیدانان در کاربرد ایدئولوژی ها و اندیشه های سیاسی در طراحی فضا و آمایش سرزمین را جلب کند، و نشان دهد جغرافیای فاقد تفکر فلسفی به بیراهه می رود و جغرافیدانان فاقد تفکر فلسفی در حد یک ابزار عملی بیش نیستند.مقاله مثالهایی را از ساماندهی فضای کشاورزی - روستایی - شهری و معدنی کشور بر مبنای نظریات سرمایه داری و طرح های مصوب دولت 1332 به بعد نشان می دهد و از جغرافیدانان ایران می خواهد برنامه های فضایی و آمایشی کشور را مورد نقد و بحث قرار دهند. تا راهکارهای مناسب برای رعایت عدالت اجتماعی و تعادل های منطقه ای پیدا شود.
|
|
کلیدواژه
|
ایدئولوژی، فلسفه جغرافیا، آمایش سرزمین، ساماندهی فضا، عدالت اجتماعی.
|
|
آدرس
|
دانشگاه تربیت مدرس, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|