ارزیابی و تحلیل عدالت فضایی در پراکنش کاربری‌ها و خدمات ورزشی در شهرستان گرمسار

اهداف و زمینه‌ها: پژوهش حاضر به تحلیل فضایی اماکن ورزشی و نیز ارزیابی نحوه دسترسی به مراکز ورزشی با توجه به الگوی توزیع فضایی آنها در سطح شبکه‌های ارتباطی در شهرستان گرمسار پرداخته است. هدف اصلی، شناسایی وضعیت پراکنش و توزیع کاربری‌های ورزشی در این شهرستان و تعیین کمبودها و نیازها بود. روش‌شناسی: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، پس از تعیین سرانه کاربری‌های ورزشی در سطح شهرستان گرمسار، سرانه توزیعی این مراکز در سطح مناطق با توجه به تراکم جمعیت با استفاده از مدل ویلیامسون سنجیده شد. در بخش دوم، با استفاده از مدل موران الگوی توزیع فضایی کاربری‌های ورزشی (روباز، سرپوشیده و کل کاربری‌های ورزشی) با توجه به مساحت این کاربری‌ها سنجیده شد.یافته‌ ها: سرانه فضاهای ورزشی در شهرستان گرمسار برابر با 0.79مترمربع بود. سرانه کل فضاهای ورزشی به ازای هر خانوار در حدود 2.11مترمربع بود. سرانه فضاهای ورزشی روباز بیشتر از سرانه فضاهای سرپوشیده (0.65 در مقابل 0.23مترمربع به ازای هر نفر) بود. سرانه کل فضاهای ورزشی در ایوانکی بالاتر از گرمسار بود (0.839 در برابر 0.619مترمربع)، درحالی‌که تراکم جمعیتی گرمسار (10.35) از ایوانکی (4.58) بیشتر بود. بدین ترتیب، با افزایش تراکم جمعیتی در گرمسار، سرانه کل فضاهای ورزشی (روباز و سرپوشیده) با شیب 0.5985 کاهش داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان‌دهنده عدم توجه مدیران و برنامه‌ریزان به عدالت اجتماعی در پراکنش فضاهای ورزشی در منطقه مطالعاتی است.

Evaluating and Analyzing the Spatial Justice in the Distribution of Sports Applications and Services in Garmsar County

Aims Backgrounds: The present study analyzes the spatial location of sports facilities and assessing the access to sports centers according to their spatial distribution pattern at the level of communication networks in Garmsar County. The main purpose is to identify the distribution and distribution status of sports applications in the city and determine the shortcomings and needs.Methodology: This research is an applied and descriptive analytic method. After determining the per capita consumption of sport in the Garmsar County, using the Williamson model, the distribution per capita of these centers was measured at the district level according to population density. In the second part, using the Moran model, the spatial distribution pattern of sports applications (outdoor, indoor and all sports) was measured based on the area of ​​these applications. Findings: The results indicate that the sports spaces in Garmsar city are 0.79 square meters he total per capita sports space per household is about 2.11 square meters. Also, per capita related to outdoor sports spaces are more than per capita for indoor spaces (0.65 vs. 0.23 square meters per person). Meanwhile, the total sports space in Iwanki is higher than Garmsar (0.839 versus 0.619). This is while the population density of Garmsar is 10.35 and Iwanki is 4.58. Thus, with increasing population density, the total area of ​​sports spaces (open and covered) decreases with the slope of the line R2 = 0.5985.Conclusion: Results indicates that managers and planners are not paying attention to social justice in the distribution of sports spaces in the study area.