رابطه الگوی کاربری اراضی با شاخص‌های موثر بر پایداری حمل و نقل شهری؛ مطالعه موردی شهر کرمانشاه

اهداف و زمینه‌ها: این مقاله به ارزیابی رابطه بین الگوهای کاربری زمین با شاخص‌های پایدار حمل‌ونقل شهری در شهر کرمانشاه می‌پردازد و تلاش می‌کند به این پرسش‌ها پاسخ دهد که آیا ارتباطی میان ویژگی‌های تراکم در واحد سطح با گرایش به پیاده‌روی به عنوان یک شیوه پایدار حمل‌ونقل وجود دارد؟ آیا میان اقدامات فیزیکی آرام‌سازی ترافیک با ایمنی ترافیک رابطه‌ای وجود دارد؟ و بالاخره چه رابطه‌ای میان تنوع استفاده از کاربری زمین به عنوان یک کیفیت کلیدی در پاسخ‌دهندگی محیطی با میزان پیاده‌روی به عنوان یکی از شیوه‌های حمل‌ونقل پایدار وجود دارد؟روش‌شناسی: این پژوهش به روش توصیفیتحلیلی در جامعه شهروندان شهر کرمانشاه در سال 1397 انجام شد. با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری صورت گرفت.یافته‌ها: از مجموع سه فرضیه ارایه‌شده، فقط تراکم در واحد سطح با میزان گرایش به پیاده‌روی (0.206=p) رابطه نداشت. نمونه تحلیل مسیر در حالت استاندارد بیانگر وجود یک ارتباط معنادار بین آرام‌سازی ترافیک با ایمنی مسیرها (0.002=p) و الگوی کاربری متنوع و مختلط با میزان پیاده‌روی (0.003=p) بود. کاربری زمین مختلط به سفرهای کوتاه منجر شده و این امر به تشویق پیاده‌روی به عنوان یکی از شیوه‌های پایدار حمل و نقل درون‌شهری منجر می‌شود. نتیجه‌گیری: نوع حمل و نقل می‌تواند بر میزان کارایی دسترسی موثر واقع شود. اقدامات ویژه فیزیکی آرام‌سازی می‌تواند موجب بهبودی و ایمنی حمل‌و‌نقل شود. افزایش ایمنی به معنی کاهش میزان تردد نبوده، بلکه به معنای کاهش خطرات و تصادفات و پایداری است.

Relationship between Land Use Patterns and the Parameters Affecting the Sustainability of Urban Transport; a Case Study of Kermanshah City, Iran

Aims Backgrounds: This article evaluates the relationship between land use patterns and sustainable urban transport indicators in Kermanshah City. that tries to answer the following questions: Is there a connection between the characteristics of density per unit area with walking tendency as a sustainable transport mode? Is there any relation between traffic safety and traffic calming? and finally, what is the relationship between the diversity of land use as a key quality in environmental response with walking as one of the most sustainable modes of transport.Methodology: The method of this research is descriptive and the statistical population of this study includes all citizens of Kermanshah city in 2018. Using Morgan table, 384 individuals were selected as sample. Data analysis was performed using structural equations modeling.Findings: The results of the research show that from the total of the three hypotheses presented, only density per unit area with walking tendency (P = 0.206) was not related. The path analysis model in the standard state indicates a significant relationship between traffic relaxation with path safety (P = 0.002) and a diverse and mixed usage pattern with walking distance (P = 0.003). In addition, the concept of land use requires a new definition, with a focus on the diversity of applications and flexibility of the spaces. The result indicate that the use of land is mixed with short trips, and this encourages walking as one of the most sustainable modes of transport within the city. Conclusion: The type of transport can be effective in terms of access efficiency. Physical relaxation measures can improve transportation safety. Increasing safety does not mean reducing traffic, but it means reducing risks and accidents and sustainability.