همبستگی شاخص‌های کیفی مسکن و استرس درک‌شده در خانوارهای کلانشهر اصفهان

اهداف و زمینه‌ها: براساس مطالعات سازمان بهداشت جهانی طیف وسیعی از اختلالات ‌روانی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه با سطوح مختلفی از وضعیت اقتصادی در ارتباط است. یکی از مهم‌ترین اختلالات و فشارهای روانی استرس است. مسکن در محیط کالبدی نقش بسیار بالایی در شاخص‌های سلامت ‌روان دارد. هدف این پژوهش بررسی اثر شاخص‌های کیفی مسکن بر استرس درک‌شده شهروندان با مطالعه محله‌های مفت‌آباد و مرداویج کلانشهر اصفهان بود.روش‌شناسی: این پژوهش توصیفی تحلیلی در جامعه خانوارهای دو محله اصفهان در سال 1397 انجام شد. برای مطالعه شاخص‌های کیفی مسکن از 8 شاخص درونی و 12 شاخص بیرونی و برای بررسی استرس درک‌شده از پرسش‌نامه استاندارد استرس درک‌شده کوهن و همکاران استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: کیفیت محیط‌ درونی در محله مفت‌آباد (671/0) و مرداویج (656/0) و همچنین کیفیت محیط بیرونی در محله مفت‌آباد (665/0) و مرداویج (675/0) با استرس درک‌شده رابطه معنادار و معکوس داشت. متغیرهای طراحی داخلی، فضای سبز داخل ساختمان، نور دریافتی طبیعی، کیفیت ابنیه، تنوع پوشش‌ گیاهی، کاربرد مناسب رنگ در فضا، کف‌سازی پیاده‌روها، امکان پیاده‌روی، کیفیت فضاهای همگانی، پاکیزگی محیط و امنیت محیط بیشترین تاثیرگذاری را بر میزان استرس درک‌شده خانوارهای محله‌های مورد مطالعه داشت.نتیجه‌گیری: کیفیت مسکن شهری به واسطه آنکه افراد بیشتر اوقات خود را در آن سپری می‌کنند، می‌تواند باعث افزایش یا کاهش استرس درک‌شده شود.

Correlation of Housing Quality Indices and Perceived Stress in Isfahan Metropolis’ Families

Aims Backgrounds: Based on WHO research, a long range of mental disorders in developing countries and developed countries are related to economic status of a country. Stress is one of the most important mental disorders. The issue, which has been ignored so far, is the impact of the built environment on mental health indices.The main objective of this study is to investigate the relationship between housing quality indices and citizens' mental health in a case study of MoftAbad and Mardavij neighborhoods of Isfahan city.Methodology: The current research is descriptiveanalytical and carried out in two district of Isfahan city in 2018. For studying qualitative indices of housing, 8 indices in the internal dimension and 12 others in the external dimension of housing were selected for this study. The dependent variable of the research is perceived stress. To measure stress, the standard perceived stress scale of Cohen et al. (1983) was used which has 14 questions and data were analyzed using Pearson test and also regression analysis.Findings: It was found that the quality of the internal environment in the neighborhoods of MoftAbad and Mardavij, with the intensity of 0.671 and 0.656 respectively, has a significant relationship with perceived stress and the quality of the external environment in relation with perceived stress in MoftAbad and Mardavij neighborhoods is 0.665 and 0.675 respectively. The results of regression analysis showed generally that variables such as interior design and architecture, indoor green space, received natural light, building quality, diversity of green spaces, inappropriate use of color in space, pavement flooring, and the possibility of pedestrianism, the quality of public spaces, environmental cleanliness and environmental security have the most impact on the stress level of urban residents.Conclusion: The quality of house in urban areas can reduce or increase the perceived stress as people live most of their time in houses.