بررسی و تحلیل سطوح پایداری در محلات شهر یزد و ارائه راهکارهایی در بهبود روند آن

در این مقاله شاخص های پایداری در سطح محلات شهر یزد و دستیابی به میزان نابرابری های محله ای مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است . روش پژوهش ‹‹ توصیفی - تحلیلی ›› است که از مدلهای کمی و نرم افزارهای رایانه ای استفاده شده است . برابر بررسی های صورت گرفته ، محله صفائیه به پایدارترین و کشتارگاه ناپایدارترین محلات شناخته شده اند . در مجموع از 45 محله ، 4 محله پایدار، 28 محله نیمه پایدار و 13 محله ناپایدار بوده اند . محلات پایدار در حومه شهر ، با گسترش شتابان شهر نشینی با سکونت اقشار ثروتمند شکل گرفته است . د راین محلات دسترسی به خدمات در زمینه های مختلف مناسب ، مساکن استاندارد و امکانات زندگی فراهم است . در حالی که در محلات ناپایدار که اکثر در محدوده بافت قدیم شهر و حاشیه آن واقع شده اند ، عدم تطابق افزایش جمعیت با نیازهای خدماتی و اکولوژیکی ، مساکن غیر استاندارد ، کوچه های تنگ و باریک و کمبود فضاهای باز و سبز بر میزان ناپایداری شدت بخشیده است . بنابراین نیل به توسعه پایدار در اکثر محلات شهر تنها با بکارگیری راهبردهای منطق بر نقاط قوت و ضعف و تقویت شاخص های ضعیف ممکن است . در غیر این صورت نه تنها بازده پایداری محلات ارتقا نمی یابد بلکه روز به روز کاهش یافته و تحت فشار قرار می گیرد.