راهبرد توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران از طریق توسعة نهادهای محلی

هدف این مقاله، طرح مطالبی است که انتظار می رود در ساماندهی نظام سیاسی - اداری کشور مورد ملاحظه قرار گیرد و روند توسعه پایدار را تسهیل کند. روش تحقیق در تهیه مقاله، روش مطالعات اسنادی و تجزیه و تحلیل موضوعی از منظر جغرافیای سیاسی است که ابتدا مفاهیم و الگوهای توزیع فضایی قدرت تشریح شده، سپس با مروری تاریخی بر الگوهای شکل گرفته در کشور، سیر سازمانهای محلی ایران بیان گردیده و در نهایت وضعیت کنونی کشور و ضرورت توجه به اهمیت و نقش نهادهای محلی - مردمی در توزیع قدرت سیاسی مطرح شده است.