گردشگری و تبارشناسی صورتبندی یک پدیده جغرافیایی

در عصر سنت : جهانگردی رنج سفر بردن ، شناخت ، آگاهی در افقهای اسطوره ای باوری( زیارت ) و ماوراء الطبیعه است هر چند که نباید انگیزه های دیگر مانند تجارت و آموزش را دست کم گرفت . اما اساس جهانگردی بر مبنای سود و لذت بردن نیست و عصر سنت ، سرمایه داری جایی در جهانگردی ندارد . در عصر مدرن : گردشگری نتیجه مدرنیته است . فرار از زندگی ماشینی ، گذران اوقات فراغت، سفر ، تجربه ، تفریح ، لذت بردن ، آسایش طلبی ، برتری جویی و سودجویی است . گردشگری مدرن پناه بردن به لذتهای جسمانی و سودجویی است . گردشگری پدیده ایست صنعتی در اختیار سرمایه داری . سرمایه داری بخشی از کره زمین ( دریا ، فتاب ، ماسه ، سکس ، کوهستان برفگیر و ...) را تبدیل به جایگاهی برای لذت بردن گردشگر و سودجویی صنعت توریسم کرده است . در عصر پست مدرن : گردشگری فرهنگی ( دیدار آثار باستانی ، تاریخی ، بهره گیری از تنوع فرهنگی ، خوراک ، پوشاک ، ساختمان ، شیوه زندگی ، زندگی شهری ، روستایی ، عشایری ، جنگل شناسی )‌ و دیدار از طبیعت ، جنگل، کوه ، کویر، زیر دریا و ... را مطرح می کند. در عصر پست مدرنیسم سرمایه داری دریچه ای به وسعت همه کره ارض را از اعماق اقیانوس تا قلل کوه ها ، از جنگل نشینان و عشایر آفریقا تا شهروندان نیویورکی را به سوی گردشگری می گشاید. در عصر پست مدرن همه جا و همه چیز می تواند سوژه گردشگری باشد. در عصر پست مدرن : عصر اطلاعات الکترونیکی ، انسانها در خانه خود در روی مبل خود و در پشت میز کار خود با استفاده از تلویزیون ، ویدئو ، آنتن ماهواره ، اینترنت گردشگرند . گردشگرانی بی حرکت ، مبل نشین و مجازی هستند . آنها با تصاویر از همه مواهب طبیعی و انواع فرهنگها ، از دریا ، آفتاب ، ماسه ، سکس ، باستان شناسی ، تاریخ ، پدیده های زیر دریا ، روی دریا و اعماق آسمان استفاده می کنند و هر روز و هر شب ، در گردشگری مجازی هستند و در خدمت سرمایه داری . این گردشگری دموکراتیزه و عمومی شده از نظر اقتصادی بیش از هر نوع گردشگری دیگر به صنعت توریسم الکترونیکی خدمت می رساند و ظاهراً بیش از هر نوع گردشگری دیگر برای مردم فقیر به عدالت اجتماعی نزدیک تر است . آنهایی که هرگز نمی توانند به اسکی ، دریا ، به هاوایی ، وهونولولو بروند در داخل خانه خود به هر جا حتی به اعماق جسم خود سفر می کنند . مهم آن است که در همین عصر پست مدرن همه انواع گردشگری از زیارت مکانهای مقدس تا فرورفتن به اعماق جسم خویش هنوز وجود دارد . مقاله حاضر کوشش دارد مساله تبار شناسی گردشگری را به طور خلاصه بررسی نماید .