اثر مدیریت های مختلف پوشش بقایای گیاهی در برآورد تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از مدل گیاهی simdualkc

این تحقیق با هدف ارزیابی مدل آبیاری simdualkc و شبیه سازی سناریوهای مختلف مدیریت بقایای گیاهی انجام شد. مدل مذکور تبخیر-تعرق را با روش ضریب گیاهی دو جزیی برآورد می نماید، بنابراین امکان بررسی اثر انواع مالچ ها (خاک پوش ها) بر میزان تبخیر - تعرق را فراهم می آورد. شبیه سازی پنج سناریوی مدیریت پوشش بقایای گیاهی (مالچ آلی با چگالی های به ترتیب 6/0، 5/0، 4/0، 3/0 و 2/0 کیلوگرم بر مترمربع) طی فصل رشد 81-1380 با استفاده از مدل گیاهی simdualkc صورت پذیرفت. واسنجی و صحت سنجی مدل با استفاده از نتایج آزمایش مزرعه ای تحت کشت گندم طی دو فصل زراعی متوالی 82-1380 انجام شد. اطلاعات اقلیم، خاک و گیاه و مدیریت آبیاری به مدل وارد گردید. مدل، آب قابل دسترس خاک را با مقدار راندمان مدل سازی (ef) برابر 902/0، rmse محاسبه شده 34/1 میلی متر، میانگین خطای مطلق 995/0 میلی متر و میانگین خطای نسبی برابر 67/4 درصد برآورد نمود. در مواردی که اطلاعات لازم برای واسنجی در دسترس نباشد استفاده از نتایج شبیه سازی مدل با پارامتر های گیاهی و نیز پارامترهای لایه تبخیری خاک استاندارد fao-56، با دقت مناسبی قابل قبول است. نتایج شبیه سازی در سناریوهای مختلف پوشش بقایای گیاهی نشان داد با افزایش چگالی مواد آلی پوششی، نسبت تبخیر به تبخیر-تعرق کم تر می-شود و میزان تعرق گیاه افزایش می یابد. بدون پوشش بقایای گیاهی مناسب نسبت تبخیر به تبخیر-تعرق 18 درصد بود که با کاربرد پوشش بقایای گیاهی (مالچ های آلی) با چگالی 6/0 گیلوگرم بر مترمربع این نسبت به 8 درصد کاهش می یابد.