بررسی سناریوهای تغییراقلیم بر اساس نتایج حاصل از دو روش ریزمقیاس گردانی آماری برای متغیر تبخیر-تعرق مرجع در منطقه ارومیه

در مطالعات مربوط به روابط تغییر اقلیم و توازن هیدرولوژی، از تبخیر-تعرق مرجع در برآورد تغییرات مقدار و تحلیل روند تبخیر-تعرق واقعی و یا جهت تعیین تغییرات در تقاضای تبخیر جو استفاده می شود. در برخی از پژوهش ها، معادلات دما یا تابش مبنا بکار رفته اند. با توجه به تغییر متغیرهای اقلیمی موثر بر تبخیر-تعرق مرجع، باید از کاربرد معادلات تک متغیره در تعیین روند تبخیر-تعرق مرجع اجتناب کرد. در این پژوهش، ویژگی های زمانی تبخیر-تعرق مرجع در دوره حاضر و آتی مورد بررسی قرار گرفت. eto طی دوره 2005-1961 بر اساس روش f-p-m و طی دوره 2099-2011 با ریزگردانی خروجی های مدل hadcm3 تحت دو سناریوی a2 و b2 توسط sdsm و سناریوی a2 با استفاده از مدل lars-wg بدست آمد. نتایج نشان داد این متغیر در دوره 1990-1961همگام با روند نزولی دمای میانگین و دمای بیشینه و کمینه، دارای روند نزولی بوده است. آهنگ تغییر طی دوره 2099-2011 به میزان mm.yr-1 7/1 و 96/0 به ترتیب برای سناریوی a2 و b2 بدست آمد. میانگین افزایش مقدار تبخیر-تعرق حاصل از دو سناریو طی s2020، s2050 و s2080 نسبت به دوره پایه با استفاده از sdsm، به ترتیب 2/4%، 1/7% و 5/12% و در مدل lars-wgدر سناریوی a2به میزان 4/3%، 8/7% و 9/14% بدست آمد.