مدلی کاربردی برای برآورد غلظت زهاب های خروجی از سامانه های زهکشی زیرزمینی در زمین های تحت آبیاری برای شرایط جریان های ماندگار

پیشنیاز موفقیت در انجام عملیات اصلاح و بهسازی خاک های شور و یا شور و سدیمی، اعمال آبشویی مقدماتی نمک های محلول خاک است که این مهم خود، مستلزم شرایط مطلوب زهکشی خاک می باشد. در غیر این صورت، باید نسبت به احداث نوعی سامانه زهکشی باز و یا زیرزمینی اقدام نمود. در این مقاله راهکاری عملی و کاربردی معرفی می گردد که در آن دبی خروجی زهکش ها مشتمل بر دو زیر بخش با غلظت های متفاوت که به ترتیب از بخش های رویین و زیرین محل نصبزهکش های زیرزمینی متاثر می باشد، خواهد بود. بدین منظور از اعداد و ارقام موجود از سه نوع بافت خاک (سبک، متوسط و سنگین)، چهار حالت کیفیت آب های زیرزمینی سفره اول (8،16، 24 و 32 دسی زیمنس بر متر) در شرایط موجودیت سه عمق لایه محدود کننده از سطح خاک (5/2، 0/3 و 5/3 متر) و برای سه میزان ضریب زهکشی عمقی متداول (0/2، 5/2 و 0/3 میلی متر در روز) و نیز برای هر یک از حالت های ترکیبی گفته شده استفاده شده و فواصل زهکش های زیرزمینی برای چهار عمق (5/1، 6/1، 7/1 و 8/1 متر) با استفاده از روابط حاکم برای شرایط ماندگار و با توجه به الگوی کشت برای یک سال زراعی در شرایط اقلیمی استان خوزستان محاسبه شد. بررسی نتایج نشان داد که تعمیق نصب زهکش های زیرزمینی مرزعه ای در شرایط متفاوت گفته شده، تفاوت قابل ملاحظه ای در حصول تعادل شیمیایی بین کیفیت آب آبیاری و زهاب خروجی نداشته است. ارزیابی کمی نتایج به دست آمده از مدل، صحت تاثیر عوامل گفته شده را تایید کرد.