بررسی پتانسیل و اثرات هیدرولوژیکی توسعه آبیاری تکمیلی اراضی دیم در حوضه بالادست سد کرخه

در حوضه کرخه بهرهوری اراضی دیم پایین بوده و توسعه آبیاری تکمیلی برای ارتقا بهرهوری آب کشاورزی و تامین معیشت پایدار بهره برداران توصیه شده است. در این تحقیق، پتانسیل آبیاری تکمیلی حوضه تعیین و اثرات توسعه بر روی مقدار آب جاری زیر حوضهها و سد کرخه بررسی گردید. پتانسیل آبیاری تکمیلی در اراضی دیم 53 زیر حوضه در طبقات شیب مختلف با روش تلفیق لایه ها در gis تهیه شد. آب مورد نیاز آبیاری تکمیلی برای کشت زودرس (100 میلیمتر در پاییزه) و دو سطح کم آبیاری در بهار (جمعاً 150 میلیمتر) منظور شد. خشکسالی با دوره بازگشت 5 سال دبی رودخانه ( احتمال متجاوز از 80% ) به عنوان آستانه خشکسالی هیدرولوژیک و حداقل 15% میانگین آورد سالانه، برای حفظ اکوسیستم رودخانه در هر زیر حوضه در نظر گرفته شد. برنامه ای به زبان فرترن برای تخصیص دینامیکی آب به اراضی مناسب در هر زیر حوضه تهیه گردید. جهت تخصیص آب، 4 سناریوی جریان شامل: شرایط نرمال جریان، شرایط نرمال با احتساب دبی محیط زیستی، شرایط خشکسالی و خشکسالی با احتساب دبی محیط زیستی در نظر گرفته شد. نتایج حاکیست که در شرایط نرمال و خشکسالی به ترتیب 1945 و 975 کیلومتر مربع قابلیت توسعه آبیاری تکمیلی وجود دارد و انتظار می‌رود در شرایط نرمال 15% جریان و در شرایط خشکسالی 10 % دبی جاری کاهش یابد. همچنین آبیاری تکمیلی بهاره نیز برای حوضه کرخه پیشنهاد گردید.