|
|
بررسی تاثیر بیوچار و شوری آب آبیاری بر شاخصهای عملکرد و درصد پروتئین کینوا در شرایط کمآبیاری
|
|
|
|
|
نویسنده
|
توراج زاده ام البنین ,پیری حلیمه ,ناصرین امیر ,چاری محمد مهدی
|
منبع
|
آبياري و زهكشي ايران - 1402 - دوره : 17 - شماره : 4 - صفحه:597 -610
|
چکیده
|
این تحقیق با هدف بررسی اثرات شوری و بیوچار در شرایط کمآبیاری بر گیاه کینوا انجام شد. آزمایش در شرایط گلخانه بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل سه تیمار آب آبیاری (60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه )، سه تیمار بیوچار (صفر، 2 و 4 درصد وزنی خاک گلدان ) و سه تیمار کیفیت آب (1، 4 و 7 دسی زیمنس بر متر) بود. از زمان کاشت تا زمان استقرار گیاهچه، تمام گلدانها به صورت کامل و با آب شیرین و تا حد ظرفیت زراعی آبیاری شد. سپس گلدانها بهصورت یک روز در میان توزین شده و در هر سطح بیوچار و شوری، کمبود آب تا حد رطوبت براساس تغییرات وزن گلدان محاسبه شد. در پایان فصل کشت، برداشت دانه از سنبله انجام شد. پارامترهای شاخص سطح برگ، وزن سنبله، عملکرد دانه، بهرهوری مصرف آب و درصد پروتئین دانه در هر گلدان بهدقت اندازهگیری شد. نتایج نشان داد اثرات سطوح آب آبیاری، بیوچار و شوری در سطح احتمال یک و پنج درصد بر پارامترهای اندازهگیری شده معنیدار بود. با کاهش آب آبیاری مقدار پارامترهای کمی و عملکرد گیاه کاهش یافت. بیشترین مقدار پارامترها از تیمار 100 درصد مقدار آب آبیاری حاصل شد که از این نظر با تیمار 80 درصد آب آبیاری معنیدار نبود. استفاده از بیوچار تا سطح 2 درصد وزنی خاک باعث افزایش پارامترها شد. کاربرد بیوچار در سطح 2 و 4 درصد وزنی بهترتیب 23.5 و 12.08 پروتئین دانه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. با توجه به اینکه تفاوت معنیداری از نظر عملکرد بین تیمار شوری 2 و 4 دسی زیمنس بر متر مشاهده نشد و درصد پروتئین دانه در شوری 4 دسی زیمنس بیشتر از 2 دسی زیمنس بود، میتوان از آب با شوری 4 دسی زیمنس برای آبیاری کینوا استفاده کرد.
|
کلیدواژه
|
بهرهوری مصرف آب، شاخص سطح برگ، عملکرد، وزن سنبله
|
آدرس
|
دانشگاه زابل, دانشکده آب و خاک, گروه مهندسی اب, ایران, دانشگاه زابل, دانشکده آب و خاک, گروه مهندسی آب, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, گروه مهندسی آب, ایران, دانشگاه زابل, دانشکده آب و خاک, گروه مهندسی آب, ایران
|
پست الکترونیکی
|
m_chari@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
investigation the effect of biochar and irrigation water salinity on yield indicators and protein percentage of quinoa in deficit irrigation conditions
|
|
|
Authors
|
tourajzadeh1 omolbanin ,piri halimeh ,naserin amir ,chari mohammad mahdi
|
Abstract
|
this research was conducted with the aim of investigating the effects of salinity and biochar on quinoa plant in deficit irrigation conditions. the experiment was carried out in a factorial and completely randomized design with three replications in greenhouse conditions. the treatments include three irrigation water treatments (60, 80 and 100% of the water requirement, ), three biochar treatments (0, 2 and 4% by weight of potting soil, ) and three the water quality treatment was (1, 4, and 7 ds/m, ). from the time of planting until the establishment of seedlings, all the pots were fully irrigated with fresh water and up to the agricultural capacity. then the pots were weighed every other day and at each level of biochar and salinity, the deficit irrigation to the level of humidity was calculated based on the changes in the pot’s weight. at the end of the growing season, the seeds were harvested from the spike. the index parameters of leaf area, spike weight, seed yield, water consumption efficiency and seed protein percentage were measured carefully in each pot. . with the reduction of irrigation water, the amount of quantitative parameters and plant yield decreased. the use of biochar up to the level of 2 percent by weight of the soil increased the parameters. the use of biochar at the level of 2 and 4% by weight increased the seed protein by 23.5 and % 12.08 respectively, compared to the control treatment. there was no significant difference in yield between 2 and 4 ds/m salinity treatment and the percentage of seed protein in 4 ds/m salinity was higher than 2 ds/m, it is possible to use water with 4 ds/m salinity for quinoa irrigation.
|
Keywords
|
leaf area index ,spike weight ,water productivity ,yield
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|