برنامه‌ریزی آبیاری گیاه کینوا تحت سطوح مختلف آبیاری با استفاده شاخص تنش آبی گیاه

هدف از این تحقیق بررسی تغییرات شاخص تنش آبی گیاه کینوا بود. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش چهار سطح آبیاری 100، 75، 50 و 25 درصد نیاز آبی (به‌ترتیب t1، t2، t3 و t4) بوده که در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار و در طول فصل رشد کینوا در سال 97-1396 انجام شد. بر اساس نتایج این پژوهش، بیشترین مقدار از زیست‌توده، وزن خشک برگ، ساقه، ریشه و سنبله به ترتیب با 7/39، 3/11، 8/8، 83/2، 8/16 گرم در بوته در تیمار t1 مشاهده شد. تیمارهای t2، t3 و t4 در مقایسه با تیمار t1 منجر به کاهش 6/37، 5/52 و 8/64 درصد در عملکرد دانه، 4/30، 5/34 و 7/30 درصد در شاخص برداشت، 4/16، 7/29 و 1/51 درصد در زیست‌توده و افزایش 4/19، 6/36 و 4/77 درصد در کارایی مصرف آب شد. نتایج نشان داد cwsi با عملکرد دانه و زیست‌توده، همبستگی منفی در سطح احتمال یک درصد دارد و با افزایش cwsi از میزان عملکرد دانه کاسته می‌شود. بیشترین و کمترین میزان از عملکرد دانه نیز در این پژوهش در متوسط cwsi برابر با 05/0 و 61/0 به دست آمد؛ به‌طوری‌که برای دست‌یابی به بیشترین عملکرد دانه در بوته، پس از رسیدن به cwsi=0.05 باید گیاهان آبیاری شوند. بیشترین و کمترین میزان از شاخص cwsi به‌ترتیب در تیمارهای t4 (با 72/0) t1 (با 05/0) مشاهده شد. مقادیر متوسط cwsi در تیمارهای مختلف t1، t2، t3 و t4 در روز قبل از آبیاری، به ترتیب برابر با 05/0، 19/0، 48/0 و 72/0 بود. کاهش میزان آبیاری از 100 به 75 درصد نیاز آبی منجر به افزایش 8/3 برابری در شاخص cwsi شد. به‌طور کلی از این شاخص برای برنامه‌ریزی این گیاه می‌توان استفاده کرد، به‌طوری‌که بهترین زمان آبیاری در تیمار شاهد بر اساس رابطه (tcta)a=2.410.21 vpd (5≤vpd≤20) است.

Scheduling Quinoa Irrigation by Crop Water Stress Index

This study aimed to calculate the crop water stress index (CWSI) of Quinoa. This study was conducted in a completely randomized design with four irrigation levels of 100 (T1), 75 (T2), 50 (T3), and 25 (T4) % of crop water requirements in three replications, and experimental treatments and measurements were mainly carried out during Quinoa growing season at 20172018 years. The results revealed that the highest of leaf, stem, root, inflorescence dry weights, and biomass by 11.3, 8.8, 2.8, 16.8, and 39.7 g were in the T1 treatment. Using the T2, T3, T4 compared with T1 were decreased grain yield (by 37.6, 52.5, and 64.8%), harvest index (by 30.4, 34.5, and 30.7%), Biomass (by 16.4, 29.7, and 51.1%). But, using these treatments was increased WUE (by 19.4, 36.6, and 77.4%) compared with T1. CWSI correlated significantly (P < 0.01) and negatively with grain yield and biomass. The results revealed that increased CWSI values with reduction of quinoa grain yield. Also, the results showed that the highest and lowest quinoa grain yield at average CWSI values of almost 0.05 and 0.61. Therefore, to achieve the highest grain yield in irrigation, the quinoa crop should be irrigated at 0.05 of the CWSI. The lowest CWSI values were observed in T1(by 0.04) and the highest in T4 (by 0.72). In this study, the average CWSI was calculated in the days before irrigation in T1, T2, T3, and T4 treatments, and its values were 0.05, 0.19, 0.48, and 0.72, respectively. The results also revealed that with crop water requirement change from 100 to 75 percent, the CWSI was about 3.8 times higher. Accordingly, the CWSI can be used to plan irrigation. The best irrigation time is based on T1 treatment when (TcTa)a=2.410.21 VPD (5≤VPD≤20).