تاثیر تیمارهای مختلف بیوچار بر مشخصه‌های رطوبت خاک در کم‌آبیاری گیاه ذرت

هدف اصلی آبیاری جبران کمبود آب قابل استفاده برای گیاه و هدف کم‌آبیاری، صرفه‌جویی در مصرف آب است. وضعیت خاک که امکان رشد ریشه گیاه را فراهم می‌کند نیز بر جذب آب تاثیر دارد. یکی از افزودنی‌های خاک با هدف بهبود حاصلخیزی آن، بیوچار است. این تحقیق، به منظور مقایسه تاثیر کم‌آبیاری بخشی ریشه گیاه ذرت در شرایط افزودن 6 و 12 تن در هکتار بیوچار باگاس نیشکر و بدون بیوچار بر مشخصه‌های رطوبتی خاک با بافت لومی انجام شد. این طرح در قالب بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت کرت‌های خرد شده با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی بنیاد شهید و امور ایثارگران واقع در احمدآباد مستوفی تهران انجام شد. نتایج نشان داد تیمار آبیاری کامل دارای بیشترین مقدار رطوبت اشباع خاک و آب در دسترس بود که اختلاف معنی‌داری با مقدار آن در تیمارهای کم‌آبیاری 55 و 65 درصد داشت. از طرف دیگر، در خاک مربوط به تیمارهای کمآبیاری، در مکش‌های کم و نزدیک نقطه اشباع، بیشترین میزان رطوبت حجمی خاک مربوط به تیمار مصرف 12 تن در هکتار بیوچار بود. همچنین، تیمار مصرف 12 تن در هکتار بیوچار، دارای بیشترین مقدار آب قابل جذب و آب در دسترس بود که به‌ترتیب 24 و 15 درصد و 6/18 و 8/9 درصد از مقادیر آن‌ها در تیمارهای بدون مصرف بیوچار و 6 تن در هکتار بیوچار بیشتر بود. بنابراین، بیوچار می‌تواند به نحو موثری توانایی خاک در نگهداری آب را بهبود بخشد. این شرایط باعث بهبود عملکرد دانه محصول ذرت و کاهش اثرات خشکی در کم‌آبیاری شد.