مقایسه نتایج تخمین تبخیروتعرق واقعی گیاهان زراعی و باغی حاصل از الگوریتم‌های sebs و sebal (مطالعه موردی: دشت قزوین)

تخمین دقیق تبخیروتعرق واقعی گیاهان زراعی و باغی یکی از چالش‌های بزرگ در حوزه های بزرگ مقیاس است. معادلات زیادی برای تخمین تبخیروتعرق وجود دارد، اما مقادیر بدست آمده از آنها منحصر به موقعیت ایستگاهی است که داده های هواشناسی از آن تامین شده است و نتایج آن در مقیاس مکانی قابل اعتماد نیست. هدف از این تحقیق ارزیابی تخمین تبخیروتعرق واقعی در دشت قزوین با استفاده از تصاویر سنجنده‌های modis و etm+ و الگوریتم‌های بیلان انرژی sebs و sebal است. نتایج الگوریتم‌ها با داده‌برداری‌های لایسیمتری در سال‌های 1380 و 1381 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آماری نشان داد، سنجنده etm+ در هنگام کاربرد الگوریتم sebal با مقدار58/0r=، 29/1 rmse=،38/1 ese=، 11/0 crm= میلیمتر در روز و سنجنده modis در شرایطی که از الگوریتم sebs استفاده شود با مقدار88/0 r=، 55/1= rmse، 14/0=crm ، 6/1 ese= میلیمتر در روز برآورد دقیق‌تری از تبخیروتعرق را ارائه میکنند. ضمناً الگوریتم sebs در مقایسه با sebal به دلیل عدم نیاز به انتخاب پیکسل‌های سرد و گرم ارجحیت دارد.