مکان‌یابی و اولویت‌بندی مناطق مستعد تغذیه ‌مصنوعی آب‌‌های زیرزمینی بر اساس، منطق بولین، روش هم‌پوشانی و منطق فازی

پراکنش نامناسب زمانی و مکانی بارش‌ها، سبب ایجاد سیلاب و رواناب‌های سطحی می شود. تغدیه مصنوعی با استفاده از این آب‌‌ها راه حلی جهت افزایش ذخایر زیرزمینی است. به‌منظور مکان‌یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی در آبخوان دشت همدان بهار از شش عامل موثر شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت غیراشباع آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت، کیفیت شیمیایی آب زیرزمینی و کاربری اراضی استفاده گردید. در روش اول هر یک از نقشه‌‌ها بر اساس منطق بولین طبقه‌بندی و با عملگر and تلفیق شدند. 26 درصد از منطقه مناسب تغذیه مصنوعی آب‌‌های زیرزمینی دشت همدان بهار تشخیص داده شد. سپس با استفاده از روش هم‌پوشانی، مناطق مناسب به‌دست آمده از منطق بولین، به سه زیر گروه تقسیم شدند. 0.53درصد مناسب و 21درصد متوسط، ولی هیچ منطقه‌ای با تناسب خیلی‌مناسب حاصل نشد. در روش سوم لایه‌‌ها بر مبنای منطق فازی امتیازدهی و با حاصل‌ضرب فازی ترکیب شدند که 2.25درصد خیلی‌مناسب، 7.71درصد مناسب و 16.76درصد متوسط تشخیص داده شد. نتایج آنالیز حساسیت منطق بولین نشان داد که افزایش 50درصدی ارقام بازه‌‌های مناسب در لایه‌‌های ورودی، سبب 1.5درصد افزایش و همین مقدار کاهش در بازه‌‌ها، باعث 0.5درصد کاهش در تناسب اراضی شد.