ارزیابی هیدرولیکی اتصال حلقوی و دو به دوی انتهای لاترال‌های سیستم آبیاری قطره‌ای

هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر اتصال انتهای لاترال‌های سیستم آبیاری قطره‌ای بر یکنواختی توزیع آب بود. به این منظور سیستم آبیاری قطره‌ای در زمینی کاملا مسطح به ابعاد 80 در 90 متر در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان ایجاد گردید. آزمایش در 3 شرایط متفاوت چیدمان شامل چیدمان مرسوم لاترال‌ها (c.l.)، اتصال دو به دو (p.c.) و کامل انتهای لاترال‌ها به یکدیگر (l.c.) و 3 فشار ورودی 0.5، 1.0 و 1.5 بار انجام گرفت. براساس نتایج، در فشار ورودی 0.5 بار، دبی متوسط قطره‌چکان‌ها ()، ضریب تغییرات (cv) و ضریب یکنواختی کریستیانسن3 (uc) در p.c. به ترتیب lph2.9، 11.0 و 92 درصد، در l.c.، lph3.0، 10.7 و 91 درصد و در c.l.، lph2.8، 13.1 و 89 درصد بود. در فشار ورودی 1.0 بار cv در c.l.، p.c. و l.c. به ترتیب 9.1، 5.7 و 4.9 درصد بود و uc و  برای c.l. به ترتیب lph4.8 و 92 درصد و برای p.c. و l.c.، lph4.1 و 96 درصد بود. در فشار ورودی 1.5 بار به دلیل تحمیل فشار اضافی بر سیستم، مقدار  به ترتیب 5.0 (c.l.)، 4.9 (p.c.) و 5.0 (l.c.) لیتر در ساعت بود. در این فشار ورودی مقادیر cv برای 3 حالت c.l.، p.c. و l.c. به ترتیب 9.7، 8.4 و 5.5 درصد و uc 93، 94 و 96 درصد شد. براساس نتایج، اتصال انتهای لاترال‌ها به یکدیگر (دو به دو و یا لوپ) موجب ارتقای یکنواختی توزیع آب در سیستم آبیاری نسبت به چیدمان مرسوم شد که این مسئله در اتصال حلقوی بیش‌تر بود.