بررسی آسیب‌پذیری طراحی سیستم‌های آبیاری تحت‌فشار در شرایط تغییر اقلیم (مطالعه موردی سیستم‌های تحت فشار اجرا شده در شهرستان سنقر)

هدف اصلی این پژوهش بررسی آسیب پذیری عملکرد سیستم های آبیاری تحت فشار اجرا شده در شهرستان سنقر در شرایط تغییر اقلیم در دوره 2030 2011 بر اساس سناریوهای مختلف (a1b،  a2 وb1 ) در مقایسه با دوره پایه با استفاده از مدل ریز مقیاس larswg می باشد. در این مطالعه تبخیر و تعرق مرجع و نیاز آبیاری تحت سناریوهای تغییر اقلیم برای الگوی کشت حاضر محاسبه و عملکرد سیستم های آبیاری (به طور عمده) شاخص های تعریف شده (شاخص هایی مانند کفایت توزیع فشار و دبی) مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده تبخیر و تعرق گیاهی مطابق هر سه سناریویa1b ، a2 و b1 به ترتیب 9.53، 9.6 و 9.54 درصد افزایش خواهد یافت. متوسط دبی سیستم های مورد مطالعه از 8.6 لیتر بر ثانیه در شرایط فعلی به 9.74 لیتر بر ثانیه در دوره آینده تغییر خواهد یافت. متوسط مقادیر سرعت سرعت آب، 19.6، 20.6 و 19.6 درصد به ترتیب در سه سناریویa1b ، a2 و b1  افزایش پیدا کرد. در سیستم های مورد مطالعه مقادیر متوسط افت فشار در هر صد متر، در دوره پایه و سه سناریو مذکور به طور متوسط به ترتیب 1، 1.19، 1.21 و 1.19 متر بود که احتیاج به تغییر آب پاش و یا تنظیم فشار در ابتدا خط نداشت. نتایج بررسی های شاخص پایداری مساحت آبیاری، شاخص کفایت دبی و فشار نشان داد که مقادیر این شاخص در آینده در تمامی مزارع مورد مطالعه کم تر از 100 خواهد شد.