اثر پلی اکریل آمید در کنترل فرسایش پاشمانی در زمان‌های مختلف بارش

فرسایش پاشمانی، مرحله‌ی اولیه‌ی فرسایش آبی است که با برخورد قطرات باران به سطح خاک سبب جدا شدن ذرات خاک می گردد. در این تحقیق به بررسی تاثیر مقادیر مختلف پلی اکریل آمید (0، 0.2، 0.4 و 0.6 گرم بر مترمربع) بر روی مقدار فرسایش پاشمانی در سه مدت زمان بارندگی 10، 20 و 30 دقیقه با استفاده از باران ساز fel3 در آزمایشگاه بر روی خاک مارنی با شدت 120 میلی متر بر ساعت پرداخته شد. نتایج حاکی از آن است که بین مقادیر مختلف پلی اکریل آمید در زمان های مختلف بارندگی از لحاظ کاهش میزان پاشمان اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. اثر متقابل دو فاکتور مدت بارش و مقدار پلی اکریل آمید برکنترل میزان پاشمان اختلاف معنی داری در سطح 95 درصد نشان نداد. به علت فرسایش پذیری بالای خاک مارنی، مقدار کم این ماده نتوانست تلفات پاشمان را به خوبی کنترل کند، هرچند آن را به میزان کم کاهش داد. نتایج تحلیل آماری در مدت های مختلف بارش نشان داد که مقادیر مختلف پلی اکریل آمید در زمان 10 دقیقه نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی دار نداشت ولی در مدت 20 و 30 دقیقه مقدار ماده در کنترل فرسایش نسبت به شاهد معنی دار بود. همچنین با تداوم بارندگی، میزان پاشمان افزایش یافت و با افزایش میزان پلی اکریل آمید فرسایش پاشمانی کاهش داشت، به گونه ای که بیش ترین تاثیر در زمان 30 دقیقه و مقدار 0.6 گرم بر مترمربع پلی اکریل آمید نسبت به شاهد می باشد که فرسایش را 21.2 درصد کاهش داد.