تاثیر تنش‌های‌ کم‌آبیاری و شوری بر شاخص‌های فیزیولوژیک و عملکرد فلفل دلمه‌ گلخانه‌ای در سیستم‌ هوشمند آبیاری‌ قطره‌ای

از جمله مولفه‌های مدیریتی برای کاهش مصرف آب و بهبود کیفیت و کمیت محصولات در گلخانه‌، کنترل رطوبت خاک و شوری آب آبیاری می‌باشد. به منظور بررسی اثر تنش‌های کم‌آبیاری و شوری بر خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد فلفل دلمه در گلخانه، آزمایشی طی زمستان و بهار 93-1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. برای آبیاری فلفل دلمه، سیستم هوشمند آبیاری قطره‌ای با استفاده از حسگرهای رطوبتی rec-p55 تعبیه شده در داخل گلدان برای تشخیص مقدار رطوبت خاک و دادن فرمان قطع یا وصل آبیاری به‌کار رفت. تیمارهای آبیاری اعمال شده در آزمایش عبارت بودند از، آبیاری به مقدار 100% (i1)، 85% (i2) و 70% (i3) نیاز آبی گیاه (به عنوان عامل فرعی) و سه سطح شوری به میزان 1.2 (s1)، 3 (s2) و 6 (s3) دسی زیمنس بر متر (به عنوان تیمار اصلی) با سه تکرار به‌صورت  فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی اعمال گردید. نتایج پژوهش نشان داد که اثر شوری و سطوح آب آبیاری بر عملکرد، وزن میوه و تعداد میوه در سطح 1% آماری معنی دار است. اگرچه تاثیر متقابل تنش‌های شوری و کم‌آبیاری بر عملکرد میوه تاثیر معنی‌داری در سطح 5% داشت، ولی اثر آن بر تعداد میوه معنی‌دار نبود. به عبارت دیگر دلیل کاهش عملکرد نمی‌تواند کاهش تعداد میوه باشد بلکه کاهش در تعداد میوه می‌تواند عامل کاهش میانگین وزن میوه شود. با افزایش میزان شوری و کم شدن مقدار آب آبیاری، میزان شاخص کلروفیل برگ کاهش یافت. اعمال تنش های شوری و کم آبیاری بر میزان هدایت روزنه ای برگ تفاوت معنی داری را بین تیمارها نشان نداد، اگرچه با افزایش میزان شوری و کم شدن آب، آبیاری میزان آن کاهش یافت. استفاده از سیستم‌های هوشمند آبیاری منجر به صرفه‌جویی در مصرف آب گردیده است. بطوری که میزان آب مصرفی در تیمار (72.83) s1i1، (70.40) s2i1 و (63.49) s3i1 بوده است. همچنین نتایج نشان داده است که وزن تر و خشک، برگ و ریشه و نیز درصد آب محتوای ریشه و برگ در اثر اعمال دو تنش کم‌آبیاری و شوری کاهش یافته است.