مدل‌سازی واکنش گیاه برنج رقم هاشمی به تغییرات شوری آب آبیاری در طول دوره رشد

افزایش جمعیت و کاهش منابع آب منجر به کاهش روز افزون ذخایر آب و نهایتاً کاهش سهم بخش کشاورزی شده است لذا محققین در شرایط کنونی ناگزیر به یافتن راه‌حل‌های نو برای استفاده از آب با کیفیت پایین در کشاورزی شده اند. این پژوهش به‌منظور بررسی امکان کاربرد آب شور در کشت برنج هاشمی، تخمین عملکرد برنج با استفاده از تابع تولید و یافتن بهترین زمان کاربرد این آب‌ها، در سال 1389 در موسسه تحقیقات برنج به اجرا درآمد. طرح به‌صورت کشت گلدانی زیر سایه بان متحرک با آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به‌صورت 4 سطح شوری آب آبیاری 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر و مراحل مختلف رشد نظیر پنجه‌زنی، تشکیل خوشه، ظهور خوشه و رسیدگی به‌کاربرده شد. شوری‌ها با استفاده از سولفات کلسیم (caso4  ) و سنگ نمک معدنی خالص با نسبت (2:1) تهیه شد. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف شوری و هم چنین مراحل مختلف رشد بر عملکرد دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. سطوح شوری اعمال‌شده منجر به کاهش عملکرد، به ترتیب 21، 25، 37 و 47 درصد شد. مرحله تشکیل خوشه و دوره پنجه‌زنی با عملکرد معادل 1.92 و 2.41 تن در هکتار حساس‌ترین مرحله به شوری بودند. بین میزان عملکرد و صفات وزن خوشه، وزن هزار دانه و طول خوشه همبستگی مثبت ولی با صفت درصد پوکی همبستگی منفی وجود داشت. بر اساس نتایج به نظر می‌رسد با استفاده از صفات وزن خوشه، درصد پوکی و تعداد پنجه می‌توان معادله عملکرد برنج را تحت شرایط شوری در دوره‌های مختلف رشد پیش‌بینی نمود.