پتانسیل‌یابی منابع آب زیرزمینی دشت الشتر توسط مدل تابع شواهد قطعی

کمبود اطلاعات در بیش تر حوضه های آبخیز، تعدادی از محققان را بر آن داشته که برای مطالعات هیدرولوژیکی و پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی به استفاده از تجزیه و تحلیل های مکانی در سیستم اطلاعات جغرافیایی روی آورند. در این پژوهش به کارآیی روش ebf evidential belief function) ) برای پتاسیل یابی منابع آب زیرزمینی در دشت الشتر استان لرستان پرداخته شده است. برای دست یابی به هدف تحقیق از پارامتر های شیب، طبقات ارتفاعی، کاربری اراضی، انحنای زمین (curvature)، شاخص رطوبت توپوگرافی و شاخص توان رودخانه استفاده شد. نقشه های رقومی کلیه پارامتر ها با استفاده از نرم افزارهای arc gis 10.1 و saga gis 2 با فرمت رستری تهیه شدند. سپس، موقعیت جغرافیایی 28 چاه در منطقه تهیه گردید. نقاط به صورت تصادفی به گروه هایی متشکل از 20 چاه (70%) و 8 چاه (30%) به ترتیب برای واسنجی (مدل سازی) و اعتبار سنجی تقسیم شدند. نتایج طبق هیستوگرام تراکم چاه نشان داد که روش ebf برای پهنه بندی پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی از کارآیی مناسبی برخوردار است. با توجه به نقشه نهایی پهنه بندی می توان به این نتیجه رسید که حاشیه های غربی دشت دارای پتانسیل بالاتر و مرکز دشت دارای پتانسیل کم تا متوسط می باشد.