خطابه‌ی فرجام سرمایه‌داری امکان پیش‌نگری و سناریوهای ممکن نظام سرمایه‌داری

اقتصاددانان کلاسیک اولیه یعنی آدام اسمیت و به ویژه ریکاردو، عامل تولیدی سرمایه را به‌عنوان کار انباشت شده درگذشته و کم بازده‌ترین زمین‌های کشاورزی و به عبارتی بازدهی‌های متفاوت زمین‌های کشاورزی و نقش نیروی کار برای تبدیل مزارع کم بازده به زمین‌های مرغوب و پر بازده را برای اصالت و عمده بودن تنها عامل تولیدی یعنی نیروی کار مطرح و تاکید کرده‌اند. این اصل یعنی اصل بازدهی کار ولیکن به طور مداوم در فرایند توسعه‌ی بلندمدت خدشه‌دار شده و این امر موجب شده است که رشد و تقسیم تولید ناخالص ملی به طور دایمی به نفع دریافت کنندگای سود و بهره جریان پیدا کند. شواهدی از بحران اقتصادی پیش رو نظیر رشد حیرت‌آور بدهی‌های عمومی و خصوصی، تمرکز ثروت و دارایی‌های پولی و مالی نزد اقشار کوچکی از جوامع موجبات کاهش درآمد و سود و در نهایت کاهش فروش محصولات تولیدی بنگاه‌ها را فراهم کرده است. اکنون این سیوال اساسی مطرح می‌شود که نظام سرمایه‌داری چگونه تحول خواهد یافت و آیا نظام سرمایه‌داری این بار نیز می‌تواند چالش‌های داخلی و محیطی خود را شناسایی و با استفاده از بازخوردهای مثبت و منفی خود را تعدیل کند، یا این‌که چالش‌های درونی و بیرونی، این نظام را دیر یا زود از پای درخواهد آورد. این مقاله نشان می‌دهد امکان پیش‌نگری و آینده‌سازی نظام سرمایه‌داری با استفاده از روش‌های سنتی نمی‌تواند پاسخ‌گویی مطلوبی را به همراه بیاورد، بلکه روش خطابه گزینه‌ی بهینه جهت آینده‌سازی نظام سرمایه‌داری را در بردارد. طبقه‌بندی jel: p17, p11