تجزیه ضریب جینی در ایران بر حسب مناطق شهری و روستایی

در این مقاله نمایی کلی از تجزیه ضریب جینی، به‌منزله شاخص نابرابری اقتصادی، ارایه شده است. برای تجزیه شاخص جینی به سه عامل نابرابری درون‌گروهی، نابرابری میان‌گروهی و اثر تداخلی میان گروه‌‌های جمعیتی شهری و روستایی ایران از ریزداده‌‌های سال 1385 و 1389 و روش دیگوم (1997) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که حدود 48% از نابرابری کل کشور ناشی از نابرابری درون‌گروهی (مناطق شهری و روستایی)، حدود 26% (در سال 1385) و 22% (در سال 1389) از نابرابری به سبب شکاف درآمدی بین مناطق شهری و روستایی و 27% (در سال 1385) و 29% (در سال 1389) از نابرابری در ایران پیامد اثر تداخلی است. بنابراین، گرچه بیش از نیمی از نابرابری درآمد در ایران معلول نابرابری ناخالص بین مناطق شهری و روستایی است، اما با نادیده‌گرفتن اثر تداخلی نابرابری درون مناطق شهری مهم‌ترین عامل بروز نابرابری بوده است.طبقه‌بندی jel:.d31, c31, r12