رویکردی جدید در انتخاب مسکن با استفاده از منطق فازی

این مقاله موضوع انتخاب مسکن را در شرایط فازی مورد مطالعه قرار می‌دهد. در این مقاله روش فاصله‌ی فازی برای انتخاب معرفی می‌شود. روش شناسی انتخاب مسکن با رویکرد فاصله‌ی فازی، بر پایه‌ی به حداقل رساندن فاصله‌ی فازی ویژگی‎ها با مقادیر مطلوب آن‎ها در شرایط فازی می‌باشد. این در حالی است که در مدل‎های انتخاب گسسته، مبنای انتخاب مسکن بر پایه‌ی حداکثر کردن مطلوبیت گزینه‌هاست. در شرایطی که گزینه‌های موجود و گزینه‌های مطلوب دارای مقادیر فازی هستند، می‌توان با اندازه‌گیری فواصل میان آن‎ها و یافتن کم‎ترین فاصله، بهترین گزینه را برگزید. در این تحقیق که برای واحدهای مسکونی مناطق شهری استان همدان انجام شده است، نتایج برآورد مدل نشان می‌دهد که برای جامعه‌ی مالکان با توجه به ویژگی‎های لحاظ شده برای آن‌ها، در میان فواصل فازی، کم‎ترین مقدار مربوط به دهک چهارم می‌باشد. این بدان معنی است که واحدهای مسکونی قرار گرفته در این طبقه به صورت تقریبی برای انتخاب ایده‎آل می‌باشند. در مورد مستاجران نیز، دهک سوم با مقدار 659 واحد، کم‎ترین مقدار فاصله‌ی فازی را دارد. طبقه بندی jel: r39 ,r29 ,d81 ,c02, c44